Bir taraftan şehirlerde bombalar patlayıp sivil ve masum hayatlar sönerken, diğer taraftan terörle sürdürülen kararlı ve başarılı mücadelede her gün gelen şehit haberleri canımızı yakmaya devam ediyor. Bir taraftan istikrarlı ve güçlü Türkiye yolunda hızla ilerlerken, diğer tarafta kaos hakim kılınmak isteniyor...

Ama bilinmelidir ki; bu millet, bugünlere öyle kolay gelmedi... Tarihinin her döneminde ihanet ve hainliklerle mücadele eden bu millet, bu toprakları vatan yapabilmek, yurt yapabilmek için çok büyük bedeller ödedi. Bilinmelidir ki; canla, kanla kazanılan ve uğrunda her türlü yokluğa katlanılan bu vatan, asla ve asla üzerinde farklı emelleri ve hayalleri olanlara yar olmayacaktır. Tıpkı Çanakkale’de, Kurtuluş mücadelesinde, öncesinde ve sonrasında olduğu gibi yine hep birlikte ve kardeşçe kenetlenilecektir... İşte bu milletin nasıl yokluklarla, bu vatana sahip çıktığının en büyük örneklerinden, Çanakkale’den birkaç not; tarihinin en büyük varoluş mücadelelerinden birini veren millet, Anadolu’nun dört bir köşesinden Çanakkale’yi geçilmez kılmak için geride bıraktıklarını düşünmeden, gözünü kırpmadan Çanakkale’ye koştu. Dünyanın dört bir tarafından gelen ve yenilmez denilen koca bir donanmayı, 18 Mart 1915’de Çanakkale Boğazı’na adeta gömdü. Akabinde devam eden kara savaşlarında da öldü, şehit düştü, yine geçit vermedi. O günlerde, tıbbiyeliler de dahil bir çok lise mezun veremedi. 15 yaşında fidanlar dahi vatan için ölmeye gelmişti...

Bir taraftan yetersiz silah ve cephaneyle, kahramanca dünyanın dört bir tarafından gelen ve tam teçhizatlı düşmanla mücadele eden bu fedakar vatan evlatları, diğer taraftan da yokluklarla ve açlıkla mücadele ediyordu. Çoğu zaman yarım somun ve bir yudum su ya da şekersiz üzüm hoşafıyla açlığını bastırmaya çalışan fedakar ordu, Çanakkale’yi düşmana dar ediyor ve geçilmez kılıyordu. Destanlar yazan kahraman Mehmetçiğin nasıl zor şartlar altında vatan savunması yaptığı ve varoluş mücadelesi verdiğinin belgesi olan o günlerin yemek menüsü ise kayıtlarda şöyle geçiyordu: 43. Alay 1. P. Tb. 2. Bölük 1917 yılı yemek listesi; 15 Haziran Sabah : Üzüm Hoşafı, Öğle : Yok, Aksam : Yağlı Buğday Çorbası, Ekmek : Tam 26 Haziran Sabah : Yok, Öğle : Yok, Akşam : Üzüm Hoşafı, Ekmek : Tam 18 Temmuz Sabah : Üzüm Hoşafı, Öğle : Yok, Akşam : Yok, Ekmek : Yarım 8 Ağustos Sabah : Yarım Ekmek, Öğle : Yok, Akşam : Şekersiz üzüm hoşafı, Ekmek: Yok... 21 Temmuz 1917'den itibaren başlayarak ordu emriyle ekmek istihkakı 500 grama indirilmiştir. Çünkü un ve ekmek kalmamıştır. İşte bu topraklar böyle vatan oldu. Böyle Türkiye oldu. Birkaç hain ve kalleş sürüsüne mi teslim olacak? Tüm şehitlerimizi rahmet ve minnetle anıyoruz. Ruhları şâd olsun...