Cumhuriyet Halk Partisi Genel Başkanı Kemal Kılıçdaroğlu, uzun bir sessizlikten sonra masada yanında oturan genel başkan yardımcısına döndü, kulağına eğildi “Evet, artık bu partide bir şeylerin değişmesi lazım, değişim zamanı geldi” dedi.

Yanındaki genel başkan yardımcısı o kadar sevindi ki içinden “Bu sefer tamam, e hadi inşallah” der gibi yüzüne baktı buğulu gözlerle.

Kılıçdaroğlu ardından çağırdı şoförünü, bindi makam arabasına, tekrar evinin mutfağının yolunu tuttu.

Ve böylelikle CHP’de değişimin ilk işaret fişeği atılmış oldu.

Önce Parti Meclisi toplandı.

Merkez yönetim kurulu değişti.

Ardından A takımı değişti..

Çaycı, çorbacı, şoför değişti.

Neredeyse utanmasalar CHP‘nin Ankara’daki genel merkez binası değiştirilecek…

Eeeee…

Herkes bekliyor genel başkan da değişecek…

Ne mümkün!

Siz gitmeyi düşünmüyor musunuz?

Yook!

Hiç olmazsa kurultay kararı alsanız.

Almam.

Bari iki aylığına tatile çık da CHP’deki gençler o koltuğa otursun. Yazık, yaşlandılar oralarda!

Kesinlikle olmaz…

Markete kadar git koltuk nefes alsın

gitmem

Bakın Kemal Bey,

Siz siyasi çözüm üretemeyerek, siyasi gerekleri yapamayarak, grup toplantılarında ve mutfağınızda güzel konuştunuz sadece…
Hatalarınızı sıralamaya bu köşeler yetmez…
20 yıldır yıpranmış, ekonomik olarak yerle bir olmuş, sokakta herkesin yandım Allah dediği bu iktidarı orada tutmak için her türlü hatayı yaptınız ve bu hükümetin sürmesini siz sağladınız…
11 yıldır olduğu gibi yine de her sandık ortaya konulduğunda umutla hep koşarak gitti demokrat, aydınlık, yürekli cefakar insanlarımız
Yıllarca evlerine hep üzgün döndüler .

Yorulduk.

Yeter artık!

O koltukta oturduğunuz geçen 12 yıl içerisinde neredeyse her yıl bir seçim kaybederek toplamda 11 seçim kaybettiniz. Bunun bir sonu yok mu?

Mesela kaç seçim kaybetmeniz lazım bırakmanız için!

Söyleyin de bilelim.