Kapı kapı dolaştılar size “hak dediler hukuk, adalet dediler .

“Beceremiyorlar inşallah biz daha iyisini yapacağız arkamızda durun” dediler. Siz bunlar bu işi yapabilecek mi diye düşünmediniz,  sadece “inşallah” dediler diye yapacaklarına kanat getirdiniz.

Kapı eşiğinde, bağda bahçede sokakta sizi her yakaladıkları yerde, “Allah” dediler...

Siz hiç sorgulamadınız ‘Allah’ın ne anlama geldiğini, size ne gönderdiğine, kimi elçi gönderdiğini aklınıza getirmeden, size ne verdiğini ve sizden ne istediğini hiç düşünmediniz, neden mi? Çünkü korktunuz.

Çünkü amaçları sizin korkmanızdı.

******

Size Kur’an dediler.

Hoşunuza gitti.

Okuma zahmetine katlanmadınız.

Halbuki hoşunuza giden ve ‘Oku’ ‘ İkra’ diye başlayan Kur’an’ın ne anlama geldiğini, size ne verdiğini, ne istediğini ve ne anlattığını okusaydınız, sizinle Kur’an’ın arasına cemaatler, şeyhler, dervişler ve dergahlar giremezdi. Ama siz onların dediklerine kandınız, din bezirganlarına inanarak kolay yolu seçtiniz.

******

Adım adım gidiyoruz ya sonra size ‘devlet baba’ dediler.

Sizler şöyle bir durdunuz “devlet babanın” ne olduğunu, size ne verdiğini, ne anlam taşıdığını, sizden ne istediğine hiç bakmadınız ve düşünmediniz sadece ‘İnşallah’ dediniz  ve eli kulağa verip beklediniz.

*******

Çıktılar ve size ‘hak’ dediler...

Sizler bir defa olsun, ‘hakkın’ ne anlama geldiğini, sizden ne istediğini ne yapabileceğinizi, size ne verdiğini düşünmediniz, ‘acaba’ deyip sadece beklediniz.

*******

Aradan o kadar zaman geçti ki şimdi size ‘Adalet’ diyorlar.

Endişelendiniz, korktunuz.

Çünkü geçen bu zaman içerisinde o kadar ‘görmedim’, ‘duymadım’, ‘bilmiyorum’ dediniz ki;  adaleti de mi kaybediyoruz diyemiyorsunuz.

Oysa dönün bir bakın: Adaletin olduğu yerde, işgal, istila, ezme, zulüm, gasp olmaz. Çünkü herkes eşittir. ‘Biz kıralım da yıkalım da hukuk arkadan gelir’ mantığı olamaz.

Uzun zamandan beri hapishanelerde ‘hakkında hüküm olmadan’ yıllardır çürüyen aydınlarınızdan... Adaletsizliğin hücrelerinde ‘mahkum’ insanların çığlığından... Evlerinde geceleri uyanıp ‘babam nerede’ diye ağlayan o çocukların feryatlarına kulaklarınızı tıkadığınız için duymadınız.

İşte bu nedenle vicdan bittiğinde, adalet de çoktan gitmiştir.

******

Ve ‘Cumhuriyet’ dediler…

O bilge lider kapı kapı, şehir şehir bu ülkeyi dolaşarak 57 yıllık yaşamının neredeyse tamamını bu millete adayarak, yanmış yıkılmış bu topraklardan size bir vatan bıraktı.  Adına, ‘Türkiye Cumhuriyeti’ dedi. Yokluktan bağımsızlık meşalesini yakan millete ‘Türk Milleti’ dedi.

Eğitim, sağlık, ulaşım ve sanayi alanında çalışmalar başlatıldı. Okullar, hastaneler, fabrikalar, yollar ve köprüler yapıldı. Ve Cumhuriyeti kimsesizlerin kimsesi yaptı. Tam 100 yıl boyunca birbirinize baktınız anlayamadınız Cumhuriyet sizi taba olmaktan kurtardı halbuki

Onu bile anlamadınız…