Belki de en çok kullandığım atasözlerinden biridir; “Ayinesi iştir kişinin lâfa bakılmaz.” Her ne kadar kullanan ben olsam da, “Söyletene bak” misalidir bizimkisi! Demokrasinin kalite ve derecesinin bile çok lâf etmeye endekslendiği bir ülkede başka ne denir ki?

*

Diyeceksiniz ki; “Nerden aklına esti yine şu lâflama işi?” Bir dağ ötedeki Gümüşhane’den gelmiş olsa da, zaman dilimi hesabıyla “çiçeği burnunda” diyeceğimiz Trabzon’un yeni Valisi Yücel Yavuz, çok lâf edenlerden ziyade, çok yazanların hakimiyetinin (gazete ve internet nedeniyle) bulunduğu Trabzon medyası ile bir araya geldi. Her ne kadar “daha yeniyiz” diyerek satır arasına sıkıştırdığı “fazla soru sormayın” mesajını meslektaşlarımızın büyük kısmı anlamadı ise de, Vali Yavuz cevapları kitabına uydurmayı becerdi. Ama, Vali Yavuz “anlayana sivrisinek saz” hesabıyla öyle bir kelâm eyledi ki, ben diyeyim “taşı gediğini koydu”, siz söyleyin “olması gerekene dikkat çekti!”

Hem de; kazanım sağlayacak hareket tarzının nasıl olması gerektiğini de vurgulayarak: “Lâf lâf üstüne değil, taş taş üstüne koymalıyız!” Vallahi bana uyar! Ama, iş yapmaktan ziyade, lâf üretmeye vakit ayıran ahaliye uyar mı, uymaz mı? Bilemem!...

YORGUN MERMiYi ALLAH BiLiYOR!

Çek silahını bas mermiyi havaya! Sonra? Gökten aşağı aynı hızla insin, 17 yaşındaki kızımızın canına mal olsun. Sadece Trabzon’da 3 ayda 12 kişiyi de yaralasın. Kimin attığı belli değil. “Ben attım” diyen de yok. Yani bilinmiyor. Ama bu dünya da... Bir de bunun ötesi, yani ahret var. Belki kul görmüyor, devlet öğrenemiyor. Ama Allah görüyor, biliyor. Yani kurtuluş yok. Hesabı görmek, cehenneme buyur etmek için zebaniler bunların teşrifini bekliyor. Bilesiniz! Bilesiniz ey, canice bir zevk için silah sıkanlar!

ŞANA’DA BİR DALABİLSEK

Bir kavşak yapmak nedir ki, konuş konuş bitmiyor, tartışılıp duruluyor! Trabzon’dan geçen sahil karayolu her yerde problem ama, Şana da tam bir garabet... Ve garabetin çözümünü, bu şehirde en tepedekilerden en dibindekilere kadar herkes kaç yıldır tartışıp duruyor. Yapılacak ne? 100 metrelik bir dal çık! Geçen gün karayolu kuyruğunda beklerden, gazeteci olduğumuzu bilen bir sürücü lâf etti: “Yaz kardeşim yaz! Bir dalabilsek çıkacağız ama biz dalmayı bile beceremiyoruz!”

!!!!!

“Dalma” ile neyi kast etti acaba diye düşünüp, şeytanın avukatlığını yapmadım değil!

OTOBÜSLERDE DE DERGİ...

Türkiye’de otobüsçülüğün duayeni olarak bilinen ve 1 Ekim 2014’te aramızdan ayrılan Ali Osman Ulusoy’un kendi adını taşıyan otobüsleri her geçen gün yeniliklerle yolcularına hizmet veriyor. Kızı Hülya Ulusoy, babasından nasihatlerle devir aldığı bayrağı daha yukarılara çıkarmak için sadece teknik yeniliklere değil, sosyal ve kültürel farklılıklara da imza atıyor. Son hamlesi de, otobüslerde okunacak şekilde hazırlattığı Ali Osman Ulusoy Life Dergisi oldu. Genç ve de özellikle tasarımda yetenekli meslektaşımız Serdal Şahin’in hazırladığı dergi otobüsle seyahat zevkine, okumanın haslığını da ekliyor. Zevkli bir seyahat için daha ne istenir ki? Hizmet mi? O zaten var.

TRABZONSPOR BÖYLE YÜZERSE!

Hiç uzatmaya, evelemeye gevelemeye gerek yok! Trabzonspor’un sadece isim olarak birlikteliği bulunan bu şehrin başarılı bir yüzme kulübüne reva gördüğü muamelenin tarzı hiç ama hiç yakışmamıştır. Hem de, gerekçesi ne olursa olsun. Ve Trabzonspor işlerinde de böyle yüzmeye devam ederse, korkarım ki sudan çıkamaz!