Dün bu satırları yazarken Nasreddin Hoca çıkageldi. “Ne yapıyor, ne yazıyorsun?” diye sordu. Kıssadan hisse hesabıyla, satır arası yaparak, “Gırgır geçiyorum hocam” dedim. “Tam benim işim. İstersen bırak, bugün senin yerine ben yazayım. Hem de benim üzerimden” diye teklif yapınca, seve seve bıraktım!

*

“Ama, başlamadan önce sana bir sorum var. O günden bugüne sirayet eden benim en anlamlı sözüm hangisi?” şeklindeki sorusuna “Parayı veren düdüğü çalar hocam” cevabını verdim. Sonra da, “Biz hokkalı mürekkebe batırdığımız kalemle yazardık. Sen bana bilgisayarı verdin” diyerek başladı döktürmeye...

FİNANS SAĞLAYAN, FİNANS EDİLEN!

Önceki gün televizyonda; “Emniyet Müdürlüğü Mali Suçlarla Mücadele Şube ekipleri, Paralel Yapı Operasyonu çerçevesinde sabah saatlerinde; finansman sağladıkları öne sürülen, aralarında şirket ve dernek yöneticilerinin de olduğu çok sayıda şüpheliyi gözaltına aldı” şeklindeki haberi duyunca şöyle dedim:

-Finansman sağlayanlar suçlanıyor da, bu yapıdan genelde ve yerelde finanse edilenlerden neden hiç söz edilmiyor?

SOSYAL MEDYA DEDİĞİN!

Geçen gün cep telefonunu el telefonu haline getiren birisi bana; “Sosyal medya nedir?” diye sordu. Ben de; “Benim zamanımda yoktu ama, genelde kemiği olmayan dilin yardımıyla ağızdan çıkarken, aklın terazisinden geçmeyen ifadelerdir” dedim.

BIRAK ŞAM’I, KİLİS’TE BİLE!

Seçilmiş iken atanmış muamelesine maruz kalıp; Başbakanlığı Binali Yıldırım’a devreden Ahmet Davutoğlu ile ilgili görüşlerimiz sorulunca, kıssadan hisse hesabıyla şu cevabı verdim:

-Başımıza Suriye belasını açanların başında gelmesine rağmen, Cuma namazını bırakın söylediği Şam’da, Kilis’te bile kılamadığı için üzülmedim desem yalan olur!

YOKLUK DA DEĞİL, VARLIK DA DİLENCİLİK!

Dün sabah Arsin’den Trabzon’a gelirken 20 kilometrelik karayolunda 7 kavşakta kırmızı ışığa yakalandım. Ne şans değil mi? Sadece kırmızı ışığa mı? Bir anda arabaların etrafını çeviren dilenciler ordusuna da...

Gökten bardaktan boşanırcasına yağmur yağıyor. Ayakları çıplak çocuklar, hamile bayanlar, kucaklarına bebekler tutuşturulmuş kızlar!

Bugünkü nimetlerin binde birinin dahi bulunmadığı 8 asır öncesindeki benim dönemimde Akşehir’de bunların binde biri kadar bile dilenci yoktu. Benim bildiğim dilencilik, varlıkta değil, yoklukta artar. Ama Türkiye’de tamamen tersi galiba! Ya da bunlarla bir sektör oluşturulmuş. Bu kadın ve çocuklar da sektörün görevli elemanları herhal!