Merhabalar. Vefatından derin üzüntü duyduğum, Trabzon siyasetine damga vurmuş iki ismi sizinle paylaşmak istiyorum; Biri CHP Trabzon İl Başkanı Rahmetli Yavuz Karan, diğer isim de geçtiğimiz gün vefat eden MHP Trabzon İl Başkanı Muammer Demeli. Meslek yıllarımın ilk yıllarında siyasetin seviyeli, aklıselim, feraseti zengin, birine yaranmak için değil de toplumun kanaat önderi olmak için yapıldığını bu iki isim sayesinde gördüm. Ne zaman rahmetli Karan ve Demeli’den görüş alsam mutlaka ters köşe yapar, farklı bir bakış açısı kazandırırlardı. Spontane sorulan sorularda kekelemek yerine verdikleri akılcı cevaplar hem güldürür hem düşündürürdü. Donanımlıydılar, hicve yakın üslupları da siyasete ayrı bir zenginlik katıyordu. Ayrıca basın mensuplarına ayar vermek yerine usturuplu cevap vermek, gerektiğin de onore etmek erdemli olduklarının en açık göstergesiydi. Yaptıkları açıklamalar ve eylemler mutlaka birinci sayfada kendine yer bulacak kadar önemliydi.

İşte o günlerden bu günlere gelince maalesef şimdi Trabzon siyasetinde kanaat önderliği yapanların birçoğu için ‘olsa da olur olmasa da olur’ kısmına geldik. Üzerlerinde ölü toprağı var. Dinlemek isteyeceğiniz, üzerine düşünüp yorum yapmak isteyeceğiniz, Trabzon gündemini hareketlendireceğini düşünüp sizi habere sevk eden bir refleks gösteremiyorsunuz. Altı boş hep aynı hikayeleri temcit pilavı gibi önünüze seriyorlar. Kardeşim ben aynı şeyleri yazmaktan bıktım, vatandaş niye okusun, niye senin ne açıklama yaptığını merak etsin? Siz sevseniz de aynı filmi kaç kez tekrarını izleyebilirsiniz?

Genel merkezden talimat gelecek konuşacaksın, spontane soru sorulduğunda akılcı cevap veremeyeceksin, geçmişte ne olduğunu bilmeden bugün yorum yapıp yaş tahtaya basacaksın, hitabetin olmayacak, topu gerçek muhatabına atmayacaksın öylece top çevireceksin, makamı işgal edeceksin, canına sıkan haber için basına ayar vereceksin. İşte bu siyasi kanaat önderliği değil siyasi aktörlüktür. Çünkü istenilen kanaat önderi olmanız değil aktör olmanızdır. Kanaat önderi olursanız kontrolden çıkmanızdan korkarlar ama aktör olursanız senaryoyu yazar elinize verirler, sizi de istedikleri gibi oynatırlar. Burada işini hakkıyla yapan konjonktüre rağmen mücadelesini veren siyasi kanaat önderlerini tenzih ediyorum.

Yıllar yıllar önce öngörüsü yüksek rahmetli Muammer Demeli Başkanımla gerçekleştirmiş olduğum röportajımdan bir kesitle yazımı noktalıyorum: “Bir mahalleyi muhtara teslim etmiyoruz, azası var, ihtiyar heyeti var. Bir ülkeyi bir adama niye teslim edelim?”

Şimdi siz karar verin kanaat önderliği mi aktörlük mü?