Olmaz arkadaş, bu Mustafa bu savunmada oynadığı müddetçe bu takım hem kendi sahasında hem de rakip sahalarda her zaman lokma gibi kontrataktan gol yer. Geriye doğru dönün bakın, Mustafa bu takımda oynadığı her maçta Trabzonspor tüm gollerini hep kontrataktan yemiştir. Adamın bacaklarında adale yok. Geri dönüşlerde iki saatte ayağını kaldırıyor. Son derece ağır ve yavaş. Artık biz burada genç bir insanın istikbali ile oynamayalım derken Trabzonspor güme gidiyor. Siz söyleyin artık biz ne yapalım? Evladımız, evladımız ama buraya kadar...

Artık tahammül bitti. Gelelim Yusuf’a... Bunca, tolerans beklenti, tahammül bizim Yusuf bizim evladımız(!) bu yaşa geldi, bunca maç oynadı, halen orta yapmayı bilmiyor. Bilmiyor arkadaş. Yusuf açık oyuncusu en önemli meziyeti adrese orta olmalı değil mi? Hâlâ adam ayak ve diz seviyesinde orta yapmaya çalışıyor rakip savunmalar da bu topları fıstık gibi kesiyor. Be evladım, Allah rızası için şu topun altına vuracak gücün mü yok yoksa sen hiç orta yapmak nedir halen öğrenemedin mi? Yusuf, kusura bakma aslanım, artık bu milletin ve takımın sana tahammülü kalmadı. Ya bu işi hemen bugün öğrensin ya da artık Yusuf’u yollayın 1461’e gitsin.

Olmaz arkadaş insanların tahammülü ve asabı ile dalga geçiliyor. Bir Trabzon’u futboldan bezdirdiniz. Futboldan soğuttunuz. İşte tribünlerin hali. İşte insanların vaziyeti. “Seyirci maça gelmiyor(!)” Yahu sizin neyinizi seyredecek bu adamlar? Yazık bu taraftara! İnsanlar futboldan soğudular. Lütfen artık bu adamları ya eğitin, acilen hemen veya bu Mustafa ve Yusuf’tan bu Trabzonspor’u kurtarın. Bu millet artık “Evlat mevlat tahammül gösterecek durumda değil.” Ne bu yahu? Rakip takım bizim takımı kontr ataktan kaç kez dörde iki yakalıyor fakat biz onları kendi sahamızda dahi birkez az adamla yakalıyamıyoruz. Bizim takım uyuyor mu? Bunlar nasıl savunma adamlarıdır. Kendi sahamızda oynuyoruz. Demek ki bizim oyuncuların kapasitesi bu arkadaş. Gelelim orta sahamıza...

Arkadaş bir takım orta saha ile savunma yapar, orta saha ile forvette baskı kurar. Bir takımın muvazenesini ve sahadaki dengesini bu alan sağlar. Biz de ataklarda rakip ceza sahasında ne bir an çoğalabildik ne de rakip kontratağı yediğimizde savunmaya destek görebildik. Bu nasıl oyuncu mantığıdır? Ben nasıl gol atacağım nasıl da rakibi engelleyeceğim? Artık bu takım bu kafa ile bundan iyisini yapamaz. Biz çok daha direkten dönen topların, yediğimiz ve bize verilmeyen penaltıların hesabı ile yatıp kalkarız.