Cumhuriyet devrimleriyle Mustafa Kemal Atatürk ve arkadaşları modern bir Türkiye var etmek için toplumun ideallerini belirledi. Topluma ışık tuttu. Ancak zamanla siyasilerin popülist politikacıları, bencil, çıkarcı davranışlarıyla toplum ideallerinden giderek uzaklaştı. Kısaca ideallerini unuttu.

Büyük düşünür Durkheim der ki; “Hiçbir toplum, idealler olmadan teşekkül edemez. Bu idealler, bir toplumun kendisini nasıl gördüğünü ve gelişmesinin hangi çizgide olduğunu belirler. İdeallerin ardında güçlü bir toplumsal potansiyel vardır. Toplum olmadan birey ideal yaratamaz. İdeal, sadece bireyin erişmek istediği müstakbel bir amaç değildir. Kendi gerçeği ve bünyesi vardır.”

Cumhuriyet Devrimleriyle yaratılan idealist gençlik bir bir avlanarak yok edildi. Cumhuriyetin ilkelerini geliştirip tamamlamayı yapamadık. Karşı tezler çıkarıp daima oyalandık. Toplumun önüne

“adam sende” ci , toplumsal sorunlardan uzak, apolitik bir örnek konuldu.  Böylelikle yozlaşma başladı. Ancak toplum kendi başına yozlaşmaz. Kamuda çalışanların tümü gereği gibi görevimi yapmadı. Üniversiteler, eğitimcilerin neredeyse tamamı gereği gibi görevlerini yapamadı.

Küresel güçler hiç boş durmadı. Lozan’da İnönü’ye söylediklerini ( şimdi sana istediklerinizi veriyoruz ama bunları teker teker geri alacağız) şimdi geri alınmasına karşı koyamadık. Toplumun yozlaştırılmasının ortadan kaldırılabileceği bir eğitim sistemini geliştiremedik. Ve yozlaşma kaçınılmaz oldu.

Adına atmış sekiz ve yetmiş sekiz kuşağı dediğimiz yapı yaşlandı. Anılarıyla idare eder olduk. Bu kuşaklar için yazılar, çizilenler ve övgüler göz yaşartıcı. Ancak görülen o ki, ülkenin tüm ulusal varlıkları haraç mezat satılıp yok edildi. Tesise edilen tuzaklarla ülke soyulup soğana çevrilirken miller aç kalmamanın çaresini arar oldu. Nüfusun önemli bir kısmı sadaka toplumu haline getirildi ve sadakayı verenin kölesi oldu. Hayatını toplumsal idealleri uğruna feda edenlerin kemikleri sızlıyor artık.

Millet olarak içine düşürüldüğümüz bu uyuşukluktan kurtulup yeniden ideallerimize dönmeliyiz. Aksi durumda uluslararası tekelci sermayenin pazarı olup yok oluruz.

Başaracak gücümüz her zaman var.