Ülkemiz, cumhurbaşkanlığı hükümet sistemine geçildiği tarihten bu yana, derin ekonomik bir kriz yaşıyor. Ekonomik krizin yanında yönetilememe krizi ülkeyi cendereye almış bulunuyor. Siyaset kurumu, iktidar bloku tarafından baskılandığı için ülke sorunlarına da çözüm bulunamıyor.  Kısaca siyaset kısır döngü içinde debelenip duruyor.

Ülke yararına olsa bile muhalefetin verdiği tüm önergelerin hiçbiri Meclis’ten geçmiyor ve araştırma talebine kapalı oluşu siyaset mekanizmasının da güvenini zedeliyor. Mevcut iktidarın baskılı tutumu sayesinde hukukun gereği yapılamıyor ve adalet dağıtamıyor. Özellikle dördüncü kuvvet olarak bilinen ve kabul edilen basın üzerindeki baskıları nedeniyle muhalefetin önerilerini, ülkenin ve halkın çıkarlarını açıkça yayınlayamıyorlar. Dolayısıyla, Türkiye’nin gerçek sorunları tartışılamıyor.

Türkiye Cumhuriyeti, demokrasi acısından olsun, ekonomikteki yanlış yönlendirmeler olsun, hukukun egemen kılınmamasıyla adaletin dağıtılamaması sonucunda gerçekten zor bir dönem geçiriyor. Halkımız geçim sıkıntısıyla adeta can çekişiyor.

Peki, ne yapılmalı?

Her şeyden önce demokratik kurallar içinde, tüm siyasi erk yuvarlak masa üzerine sorunları yatırıp tartışabiliyorsak sanırım çıkar yolu buluruz. Yapılamaz mı? Elbette yapılır ama neden yapılamıyor? İşte burası çok önemli!

Bir soruya yanıt bulmak istiyorum: Ülkemizin içteki ve dıştaki olumsuzlukları için, halkımızın refaha ulaşması için muhalefetin hiç mi olumlu bir önerisi yok? Çalışan, emekli, esnaf ve iş adamı ekonomik dalgalanmalardan rahatsız iken, tüm sorunların çözümü sadece iktidar olmamalı. Muhalefet bile sorunlar yumağına çözüm bulmalıdır.

Ama nasıl?