Son günlerde milliyetçilik yine tartışılmaya başlandı. Şüphesiz herkes milliyetçiyim diyor. Milliyetçilik, ulusal sınırlar içinde birlikte yaşayan herkesin huzuru, refahı, mutluluğu ve aydınlık günlere ulaşması olarak ele alınırsa bir değer taşır. Şayet bir etnisitenin üstünlüğü (ayrıcalıklığı) olarak algılanırsa faşizm olur. Atatürk milliyetçiliği ulusal sınırlar içinde yaşayan herkesi kapsar.

          Sömürü kapitalizmin temel karakteridir. ATATÜRK bunun için antiemperyalist bir tavır ortaya koyarak devletçi bir ekonomik sistemi karma bir hüviyete büründürmüştür. Bunun temeli halkçılıktır. Ve altı oktan birisi böyle oluşmuştur. Yani diğer bir ifade ile antiemperyalizm ve kapitalizm için en tehlikeli silah siyasi olmayan anlamda milliyetçiliktir.  Burada da Ulu Önder, her zaman gündemde kalacak milliyetçiliği altı oka ilave etmiştir. O nedenle Atatürk ilkeleri  bugün hala güncelliğini korumaktadır.

          Ancak öyle görülüyor ki, kapitalizm, eskiye göre  sömürü sistemini değiştirerek milliyetçiyim diyenleri de yanına aldığını görüyoruz. Hem sağcıyım hem milliyetçiyim diyenler yoğun bir yanılgı içinde olduklarının farkında değildirler.  Milliyetçiliğin antiemperyalist bir karşıtlık olduğunu kavranmadığı sürece bu sömürü artarak devam edecektir.

         Milliyetçiliğin temelde solculuk olduğunu, solcuyum diye geçinenlerde bu olguyu anlatmakta kifayetsiz kalmaktadırlar. O nedenle tek çıkar yol, ATATÜRK ilkeleridir. Zira bu ilkelerde aradığımız her şey mevcuttur olduğu için bu mekanizmanın durdurulması imkansızdır.

         Belki de bunu çok iyi bilenler ATATÜRK’e ve Onun ilkelerine karşı hasım hane bir tutum içinde bulunuyorlar. Demek ki, yanlışlık ilkelerde değil ilkeleri doğru algılayamayanlarda..!