Bugün 1 Mayıs İşçi ve Emekçiler Bayramı, işçi ve emekçiler tarafından dünya çapında kutlanan, birlik, dayanışma ve haksızlıklarla mücadele günü. Dünya üzerindeki pek çok ülkede, resmî tatil olarak kabul edilmektedir. Türkiye'de ilk kez 1923'te resmî olarak kutlanmıştır. 2008 Nisan'ında, "Emek ve Dayanışma Günü" olarak kutlanması kabul edilmiştir. 22 Nisan 2009 tarihinde TBMM'de kabul edilen 5892 sayılı yasanın, 27 Nisan 2009'da Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe girmesi ile, 1 Mayıs resmi tatil ilan edilmişti. 1 Mayıs ile ilgili tarih yapraklarında yer alan gelişmelerin özetine bir göz atalım.

KATLİAMLAR AYDINLATILMADI

“Türkiye’de ‘İşçi Sınıfının Birlik, Mücadele ve Dayanışma Günü’nü kitlesel katılımlarla kutlaması siyasi iktidarlar tarafından hep engellendi. İlk kitlesel eylem ancak 1976 yılında yapılabildi. 1 Mayıs 1977’de Taksim’de yaşanan katliamın ardındaki gerçekler hâlâ aydınlatılamadı. Siyasilerin ‘Kontrgerilla’ itirafları bile, yargılananların sadece olayın mağdurları olması gerçeğini değiştiremedi. 1 Mayıs 1977, 16 Mart 1978 Eczacılık Fakültesi, 8 Ekim 1978’de Ankara Bahçelievler’de 7 gencin öldürülmeleri, 1978 Maraş ve 1980 Çorum katliamlarını, Kemal Türkler, Abdi İpekçi, Cevat Yurdakul, Ümit Doğanay, Cavit Orhan Tütengil, Bedrettin Cömert, Ümit Kaftancıoğlu, Doğan Öz ve onlarca benzeri siyasi cinayetler izledi. Bu katliam ve cinayetlerin ardındaki gerçek sorumlular yıllarca açığa çıkarılıp yargılanmadılar.

1980 SONRASIDA DURMADI CİNAYETLER

Bunu bir koruma zırhı olarak kullananlar tarafından işlenen siyasi cinayetler 1980’den sonra da adeta birbiri ardı sıra yaşandı: 1 Mayıs 1989 Mehmet Akif Dalcı, 1990 Muammer Aksoy, Çetin Emeç, Turan Dursun, Bahriye Üçok, 1992 Musa Anter, 1993 Uğur Mumcu ve 2 Temmuz Sivas katliamı, 12 Mart 1995 Gazi katliamı, 1996 Metin Göktepe, 1 Mayıs 1996 Kadıköy, 1999 Ahmet Taner Kışlalı, Sapanca hattında işlenen faili meçhul cinayetler, 2007 Hrant Dink, 2013 Gezi Direnişi, 2014 Uğur Kurt, Ayhan Yılmaz, 2015’te Dilek Doğan ve tek tek isimlerini sayamayacağımız Fırat’ın doğusunda ve batısında işlenen cinayetler izledi. Bu siyasi cinayet ve katliamlar skalasına bakıldığında hemen fark edilecek ki, Türkiye’yi, ABD, CIA ve Kontrgerilla gibi örgütlerin yaratılmasını istedikleri ortama adım adım yaklaştıran ve 12 Eylül faşist darbesine götüren yola döşenen önemli taşlardan en önemlisi olduğu kadar, 12 Eylül sonrasında işlenen faili meçhul siyasi cinayetler ve katliamların da başlangıcıdır 1 Mayıs 1977 katliamı.”

VE BUGÜN

İşçi ve Emekçiler Bayramı,  birlik, dayanışma ve haksızlıklarla mücadele gününün bugün sadece adı kaldı. 1 Mayıs’ın 2010, 2011 ve 2012’de Taksim Meydanı’nda kutlanması; işçi ve emekçi kitlelerin, demokrasi güçlerinin, devrimcilerin, sosyalistlerin, demokratların, solcuların, yüreğini emeğin, alın terinin yanına katanların yıllarca bedellerini ödeyerek verdikleri mücadelelerin sonucunda tırnaklarıyla kazıyarak kutladıkları bayram olmuştu taki 2013 yılında gelen yasağa kadar. Bu bayramı kutlamak isteyenlere yaptırımlar aldı başını gitti. Halbuki adı üstünde olan bu günü bayram tadında kutlanmasına izin vermenin kazanımları ülkemizin yeni ufuklara ve aydınlık geleceklere daha çok koşacağına katkı koyacağı düşünülmedi. Dayatmalar, ayrımcılık, kutuplaşmalar, ötekileştirmeler, sen, ben, o, siz sözlerinin hayat bulduğu hatalar zincirleri içerisinde işçinin, emekçinin bayramı zehir oluyor. Türk Milleti olarak ülkemize karşı yapılan haksızlıklara baş kaldıranlar olarak kaynaşmanın yolunun geçtiği 1 Mayısları konulan engellerin kalktığı bayramlarda buluşmak dileği ile.