Trabzon’da, bölgemizde ve ülkemizde göz bebeği olan üniversitelerden biridir Avrasya Üniversitesi. Sahip olduğu konum ile eğitim adına önemli bir misyon üstlenen üniversiteye kapalı kapılar ardında salvolar yapıldığı sokağa kadar taştı.

Vakıf üniversitesi olarak borçsuz, harçsız, pırıl pırıl evlatlarımızın yetişmesine katkı sunmaya çalışan üniversitenin yerleşkesi bir gecede polislerimize verilen talimatla, süren mahkemeye rağmen bir gecede ellerinden alındı. Hiç olmazsa mahkeme sonuçlansaydı da bu eylemi gerçekleştirseydiniz olmaz mıydı? Bu tavır neyin göstergesi Allah aşkına?

Benim asıl vurgulamak istediğim, bir eğitim yuvasına karşı duyulan bu öfke. İnanın kimseye bir fayda sağlamaz bu yaklaşım. Şunu söyleyeyim, üniversiteleri siyaset ve bürokrat yönetmez, yönetimlerine talip olmaz ve ellerini üniversitelerin içine sokmaz. O kadar bu işi biliyorlarsa bulundukları koltukları bırakıp kürsüye çıkıp öğrencilerimize ders vermeyi bir deneyin, bakalım öğrenciler size neler anlatacak.

Bugünün yarınları da var. İnsanın dünü hiçbir zaman silinmez, yarınlara kendisiyle beraber yürür. Kentin sokaklarını sahip oldukları etiketin gücü bittikten sonra insanın başının dik yürümesidir önemli olan. Avrasya’ya karşı vurun abalıya misali izlenilen tutumun arkasındaki güç ya da isimler bilmeli ki tarih sizleri hiç iyi yazmayacaktır.

Çok garip bir şehir oldu Trabzon. Sosyal, kültürel ve ekonomik anlamda Türkiye’nin T’si olan bu kentte kurum ve kuruluşlara karşı izlenilen baskıcı tavır ve yaptırımların zarar verdiği milletin dikkatinden kaçmıyor. Bir olmak, diri olmak ve bütün olmak, gönüllere girmek Avrasya Üniversitesi örneğinde olduğu gibi mi gerçekleşecek?

Üniversiteler şehri Trabzon’u, ülkesini, vatanını, milletini seven Avrasya Üniversitesi’ne karşı kapı arkasında elde baltalar ya da kılıç kalkan kuşanıp kulisini atmaz, sosyal medyalardan klavye kabadayılığı yapmaz, devletin gücünü kullanmaz. Yüreklice kamuoyunun önüne çıkıp neyin peşinde olduğunu ya da olduklarını açıklar, tabii yürek varsa. Son söz, ayarını bozduğunuz kantar bir gün gelir sizi de tartar