Bu pozisyona sadece Trabzonspor değil, F.Bahçe’de -evet biliyorum bu hayal ötesi bir düşünce ama olması gereken de bu aslında- tepki göstermeli. Çakır’a; G.Saray’da, Beşiktaş camiaları da veryansın etmeli. Ancak böyle düzelebilir Türk hakemliği. Sadece başı yanan konuştuğu sürece de bu kokuşmuşluk devam eder. Yıllarca ettiği gibi.

Ahmet Ağaoğlu’nun maç sonrası tepkisine gelince. Haklıydı. Lakin, yan hakemlerinden tutun da orta hakemine kadar enteresan bir hakem triosunun Trabzon’a gönderildiği belliydi. Bu hakemlerin geçmişleri ve yapabileceklerini tahmin eden Trabzon taraftarı da maç öncesi feryat ediyordu. Ama yönetim bu feryatları duymadı. Maç sonu konuşmayı tercih etti. Atı alan Üsküdar’ı geçtikten sonra.

Eğer Trabzonspor son dakikaya 1-0 önde girseydi ve pozisyona maruz kalan F.Bahçeli bir futbolcu olsaydı bu sefer Başkan Ali Koç ortalığı ayağa kaldıracaktı. Ama Sayın Koç, hem Başakşehir maçında Bahattin Şimşek’in hem de Trabzon maçındaki tüm hakemlerin yönetimleri karşısında sessiz kaldı. Oysa başkan olduğu zaman sistemi değiştirmek için kolları sıvadığını söylemişti. Temiz futbol severleri de umutlandırmıştı. Ama o da sisteme uydu.

AYRINTILAR

Trabzon-F.Bahçe müsabakası iki takım için de sezonun kırılma maçıydı. 7 maç üst üste kazanarak takımı bu noktaya getiren Abdullah Avcı’nın, bireysel kalitesi su getirmez rakibe karşı elinde çok seçenek yoktu. Böylesine bir noktaya geldikten sonra bir tık ileri gidebilmek için maalesef geçmişteki ayrıntılar çok önemli oluyor. Mesela Joe Pereira’nın devre arası gönderilmesinin yanlışlığı ortaya çıkıyor. Ya da 300 bin Euro daha verilmediği için gerçekleşmeyen Efecan Karaca transferinin ne kadar elzem olduğunu görüyoruz. Böyle maçlarda santraforsuz oynamanın zorluğu ise ayrıntıdan da öte bir fotoğraf olarak karşımıza çıkıyor.