Başarılı haber sunucusu Sinem Fıstıkoğlu dün sosyal medya hesabından bir fotoğraf paylaştı. Başkan Ahmet Ağaoğlu’nun Onursal Başkan Mehmet Ali Yılmaz’a ziyaretinden bir kareydi bu. Birçok insan birkaç yıl önce çekilmiş bu kareyi yeni zannetti ve mutlu oldu. Mutlu oldular zira büyüklere vefa bu topraklarda çok görünmeyen ve çok aranan bir erdemdi bugünlerde. Aslına bakarsanız Trabzonspor’a hizmet eden insanlara vefa göstermek bir erdem değil, vazife olmalı görevde bulunan her yönetim için. Hele kulübü çıkarları için kullanmayanlar baş tacı edilmeli. Karşılıksız verenler asla unutulmamalı. Perde arkasında olanlar da hatırlanmalı… Yıllar önce olduğu gibi Mehmet Ali Yılmaz, Şamil Ekinci, Faruk Özak, Sadri Şener yine aynı karede bir araya gelmeli. Ahmet Ağaoğlu da bu güçlü karenin son halkası olmalı.

Ağaoğlu, Trabzonspor tarihinde uzun yıllar sonra ilk kez camianın neredeyse tamamının kalbine sinmiş bir şekilde yeniden başkan seçilecek. Bu her insana nasip olmayacak bir şey. Başkan, yeni dönemde bu teveccühü camiayı Trabzonspor etrafında kenetlemek için kullanmalı. Küskünler varsa -ki var- gidip gönülleri alınmalı. Barışı ve başarıyı camianın tüm hücrelerine kadar yaymalı. Eski yöneticilerimizden Muhittin Öztürk kendisiyle yaptığımız bir görüşmede ‘takım başarılı olduğu zaman küskünler barışır’ demişti bana. Şu an öyle güzel bir hava var. Ağaoğlu’nun camiayı kenetlemek için atacağı adımlar bu havayı daha da güzelleştirecektir. Eğer bu gerçekleşirse Trabzonspor çok kazançlı çıkacaktır.

Avcı’nın iletişimi

Trabzonspor’un başarısındaki en belirgin sebep nedir diye sorsam, ne derdiniz? Yönetimin başarılı transferleri mi? İlk haftalarda Bakasetas’ın gösterdiği performans mı? Uğurcan Çakır’ın kurtarışları mı? Yoksa Abdülkadir Ömür’ün yükselen grafiği mi? Ya da Avcı’nın takım savunmasını her hafta üzerine koyarak geliştirmesi mi? Hepsi etken. Rakiplerin 100 milyon dolarlık bütçelerine rağmen ortaya koydukları kötü performans da etkili aradaki farkın açılmasına ama bence en önemli unsur Avcı’nın iletişimi. Oynayan da oynamayan da aynı heyecanı yaşıyor takımda. Oynayan ne kadar efor sarf ediyorsa oynamayanın da kalbi aynı eforu harcıyor. Avcı’nın oynamayan her oyuncuyu oyunun içine dahil etmesi bana göre başarıdaki en önemli etken. Yedek kaldığı için mutsuz olan yok Trabzon’da. Herkes kendi yerine neden arkadaşının tercih edildiğini biliyor ve bu karara saygı gösteriyor. Profesyonellik kelimesinin arkasına sığınmadan iletişim odaklı çalışıyor Avcı. Emeklerinin neticesinde de boş çerçeveyi doldurmaya adım adım yaklaşıyor.