Trabzonspor artık şampiyonluğunun resmiyet kazanmasını bekliyor. Durdurulamayan bir fırtına var çorak ligimizde. Hem gözleri doyuruyor hem kalpleri. Futbola gönül vermiş taraflı tarafsız herkesi büyülüyor. Yönetimi, hocası, futbolcusu, seyircisiyle yıllar yılı unutulmayacak bir hikaye yazıyor. Öyle bir hikaye ki rakipleri bile şapka çıkartıyor. Ali Koç bile sonunda hakkı teslim etmek zorunda kalıyor. Kayserispor Teknik Direktörü Hikmet Karaman, Beşiktaş ile oynadıkları kupa maçı öncesi oyuncularını 'Trabzon'da 40 bin seyircinin önünde oynamak istemez misiniz' diye motive ediyor. Beşiktaş'ı elediklerinde rakipleri Trabzon olacağını bilen oyuncuları onun bu çağrısına tur atlayarak cevap veriyor.

Troller ve bir takım yozlaşmış yorumcular dışında tüm Türkiye Trabzonspor'a şapka çıkartıyor. Trabzonspor keyif alıyor, keyif veriyor. Saygı duyuyor, saygı görüyor. Onu saha dışına çekmeye çalışan tüm unsurlara kulak tıkıyor.

Bu başarının, bu hikayenin perde arkasında bir çok insanın emeği var. Ama hikayenin başlangıç anı, en önemli ayrıntısı sezon başında Başkan Ahmet Ağaoğlu, ikinci başkan Ertuğrul Doğan ile Teknik Direktör Abdullah Avcı'nın İstanbul'da bir masanın etrafındaki fotoğraftı. O masada neler konuşulduğunu az çok tahmin edebiliyoruz ama tam olarak bilmiyoruz. O masada çizilen yol haritası bugün yaşanılan, yaşatılan hikayenin ana unsurunu oluşturuyor. O fotoğrafta 3 kararlı insan gördük. Her şeyi göze almış, her şeyi hesaplamış üç insan. Yıllarca süren hasreti dindirecek bir hikayenin ilk satırlarını orada yazan üç insan.

Dile kolay 38 haftalık bir maraton için hesap kitap yapılan bir masaydı o. Bu üç insan plana sadık kaldı. Mükemmel bir uyum içinde Trabzonspor'u Türk futbol tarihinde şubat, mart ayları içerisinde asla görülmeyen bir şekilde zirveye yerleştirdi.

Takıma birbirinden değerli karakterli oyuncular kattılar. Kadroyu 38 haftaya dayanacak şekilde genişlettiler. Her şeyi en ince ayrıntısına kadar düşündüler. Muhtemelen o masanın bir benzeri devre arasında da kuruldu. Visca, Kouassi, Puchacz ve Yusuf transferleriyle yarış içinde yaşanabilecek en olumsuz durumlar düşünüldü. Hatta Abdullah Avcı'nın Yusuf transferine pek çokları burun kıvırmıştı. Ama hoca işi detaylara vardırmış ve Yusuf'u Puchacz'ın istenilen performansı verememesi durumunda defansta da oynatabilirim düşüncesiyle almıştı.

Belki düşünmedikleri tek şey aynı anda Edgar ve Hugo'nun sakatlığıydı. İşte burada Ahmetcan masadakilere şehrin genlerinin bir hediyesiydi adeta. Gelecek planlarında var olan oyuncu gelecekten gelmiş ve bu hikayenin içine girmeyi başarmıştı.

Abdullah Avcı'ya inanan Ahmet Ağaoğlu ve Ertuğrul Doğan'ı kutluyoruz. Bu güzel uyum bozulmazsa gelecek senelerde de ligde Trabzonspor fırtınasının eseceğinden eminiz.