Sörloth, Alman basınına konuşmuş. “Türkiye’de taktik yok” demiş. “Bana, ‘çık gol at’ diyorlardı” diye de eklemiş. Bu konuda belki doğru söylüyor ama eksik söylüyor. Bence şunları da eklemeliydi o sözlerine: Bir sezon önce her açıdan çöküş yaşayan bir takıma gelmiştim. Kadro yetersizdi. Teknik direktörümüz altyapıdan 15-16 oyuncuyu A takıma almak zorunda kalmıştı. Şehir bölünmüş, futbolculara olan inanç ortadan kaybolmuştu. Hocamız duruşuyla şehri bütünleştirdi. Sadece takımı değil taraftarı da idare etti, sadece taraftarı değil yöneticileri de idare etti. Çok çalıştı, gecesini gündüzüne kattı, hatta tesislerde yatıp kalktı. Futbol dışı o kadar şeyle uğraştı ki sıra bir türlü taktiğe gelmedi. Bana da güvendiği için ‘çık gol at’ dedi. Taktiği de, sahadaki duruşu da, rakipleri çözmeyi de bana bıraktı. Nasıl olsa iyi bir altyapı eğitimi almıştım. Oysa burada, Almanya’da hocamız sadece takımla ilgileniyor. Canı sıkkın futbolcuyu kafası dağılsın diye ava vesaireye götürmüyor. Kulüpte herkes profesyonel. Hocamızın camiayı birleştirmek gibi bir misyonu da yok. Bu yüzden taktiği düşünecek, rakipleri analiz edecek bol zamanı oluyor’.

Altınordu sistemi

Türkiye Futbol Federasyonu Başkanı Nihat Özdemir, ‘Türk futbolunun geleceği için yeni bir sayfa açılıyor’ diyerek 4 büyük kulübümüzün Bankalar Birliği ile yeni bir anlaşmaya imza attıklarını duyurdu. Yıllardır bu mesleğin içindeyiz ve böyle onlarca beyaz sayfa açıldı, reçeteler havada uçuştu. Ama bir arpa boyu yol alınamadı. Federasyon Başkanımız yeni bir sayfa açarken keşke Ümit Milli Takım’ın son aday kadrosuna bir baksaydı. 4 büyük takımdan sadece 3 futbolcu seçilmiş kadroya. Oysa piyasa değeri sadece 6.25 milyon euro olan Altınordu’dan 4 genç alınmış Ümit Milli Takıma. Türk futbolunun kurtuluş reçetesi, yeni bir sayfası, geleceği Altınordu’nun sisteminde yatıyor. Futbol Federasyonu kulüplerin sorumsuz harcamalarına kaynak aktarmak yerine onlara Altınordu sistemini tavsiye etse veya dayatsa daha hoş olmaz mıydı? 

Trabzonspor özelinde konuşursak, Altınordu’nun başarılı sistemini hayata geçirmeye en yakın büyük de Trabzonspor’dur. Trabzonspor’u idare edenler hiç gurura kapılmadan Altınordu altyapısının bir kopyasını Trabzon’a taşımalıdırlar. Bunu yaparlarsa her sezon Altınordu’dan futbolcu almak zorunda da kalmazlar.