Her iki takımın eksik oluşu oyundaki kaliteyi çok çok düşürdü. İki ekip de takım oyununu oynamaya çalışıyordu. Başakşehir kalesinden başlayarak oyun kurmaya çalışıyordu. Trabzonspor bu oyuna karşılık rakip kalede baskı kurarak Başakşehir’in planını bozarak kazandığı toplarla da golü bulmayı istiyordu. Bu da oyun üstünlüğünü Trabzonspor’a geçiriyordu. Orta sahadaki topa sahip olan oyuncularımız topu yana ve geriye oynamakta ısrarcıydılar. Bu hem rakip kaleye gitme şansını zora sokuyor hem de zaman geçiyordu. Berat ve Flavio Başakşehir karşısında sergilediği performansla umut vermiyordu. Hücuma dönük katkı vermesi beklenen Bakasetas da gecenin sessiz isimlerindendi. Trabzonspor oyuncu dengesini bir türlü tutturamıyordu. İleride Yunus ve Djaniny istenen katkıyı veremedi. Bu da oyuncuların oynadıkları mevkilerin kriterlerine uygun olmayışından kaynaklanıyordu. Yunus sahada nerede duracağını ve ne şekilde oynayacağının bilincinde değildi. Djaniny kendi bölgesi santrforu bırakarak kenarlara iniyordu. Böyle olunca da Trabzonspor pozisyon üretmekte güçlük çekti.
Ekuban ise ilk defa kendi bölgesini kullanıp pozisyon üretmeye çalışmasına rağmen yeterli katkıyı alamıyordu. Düşünün, Trabzonspor baskılı oynadığı oyunda 1 tane pozisyona güçlükle girebildi. Başakşehir topa sahip olup oyun kurmakta zorlandı.
Trabzonspor’un ikinci yarıda oyundaki bu düşüşünü anlamlandıramadım. Avcı, olayları görerek Yusuf Sarı’yı oyuna sokup önemli bir hamlede bulundu. Bu hamle de kısa sürede etkisini gösterdi ve genç kanat oyuncusu hızını ve yeteneğini kullanarak Trabzonspor’u 1-0 öne geçirdi. Trabzonspor için bu maçta önemli olan 3 puan ve Kağan’ın performansıydı.
Giriş Yap
Üye Ol
