Oyunun ilk 35 dakikasında oynanan oyunda, takımın kaleye şut
atmadığını gördük. Alanyaspor gol üretmek için çeşitli pozisyonlar üretmeye
çalışıyordu. Tabi ki gol atmak için. Trabzonspor ise belki tarihinde yaşamadığı
olayları yaşamaya başladı. Kendi seyircisinin önünde gol yememek için sadece
mücadele ediyordu. Yani kalesini koruyordu. Alanyaspor ’un oyun planı ise
kenarları kullanmaktı. Trabzonspor ise bu pozisyonları durdurmak için
mücadelesini sürdürüyordu. Alanyaspor defansını aşamıyordu. Oyunun 24.
dakikasında oyundan atılan Abdulkadir, bence Trabzonspor’a kar getirdi. Neden
mi? Seyirci patlama yaptı. Hakeme hata yapma imkânı bırakmadı. Alanyaspor bu
oyunu Trabzonspor’a karşı kazanmak için Trabzonspor’u kendi sahasına
hapsettirdi. Trabzonspor hücum yapmaya bile çare arıyordu. Anlı şanlı
santraforumuz Sörloth kenara çekildi. Ballı şanlı sol açığımız Nwakaeme
santrafora getirildi. Ne hikmetse oyun böyle bir oyuna çevrildi. Bu oyun planı
nasıl gerçekleştirildi anlamaya çalışıyorum. İnanın Trabzonspor ilk yarıda
rakip takıma bir şut bile atamadı. Bir hatırlatma da yapmak istiyorum. Arkam da
oturan taraftar Belgin Hanım bir cümle kullandı bunu da söylemek istiyorum.
“Ağlanacak halimize gülüyoruz” bu da çok dikkatimi çekti. Trabzonspor’un
yönetenlerinden daha çok kazanmayı isteyen tribünde ki taraftardı.
İkinci yarı her iki takımda sahaya aynı 11 ile başladı. İlk
yarıda oyunda hiçbir değişiklik olmadı. Senaryoda aynıydı. Alanyaspor sahayı
tam olarak kullanmaya devam ediyordu. Trabzonspor ise sahada 10 kişi ile kendi
alanına daha da sıkıştı kaldı. Trabzonspor’un gol atması duran toplara
kalmıştı. Golü de böyle buldu. Trabzonspor 1-0 öne geçti. Taraftar desteği ve
enerjisi ile daha da kapandı. Her halde tüm tribün dua ediyordu. Dualarımız
kabul olmuş olacaktı ki Alanyaspor gol bulamadı. Dedim ya gol atmak için yine
duran topa ihtiyacımız vardı. Teknik kadronun da oyun planı buydu herhalde.
Yine o anda bir korner atışı daha geldi. Yanımda ki arkadaşıma bir penaltı daha
geliyor dedim ki bir penaltı daha kazandık. Yine seyirci panikteydi. Taraftarın
korkusu oldu. Gol elimizden kaçtı. Tabi ki Trabzonsporlu olarak galibiyete
seviniyorduk. Şu endişemi de dile getirmek istiyorum. Bu denli endişeli ve aciz bir durumda
Trabzonspor, hiç böyle görmemiştim. Teknik patron Ünal Hoca bazı şeyleri
söyleyemiyorum diyor. Neden korktuğunu anlayamadım. Herhalde yapılan
transferlerden bahsedecek. Edemediği sürece de Trabzonspor’u endişeye
sürükleyecek.