ATALARIMIZ ne güzel söylemiş “Kul sıkışmayınca Hızır yetişmez” diye. Sanki öyle bir durumdu dünkü Malatyaspor- Çaykur Rizespor maçı. Her fırsatta söyledim; “Rizespor’un kadrosu kötü değil” diye. Evet eksikleri var.Örneğin iyi bir golcüleri yok. Bu nedenle de birçok maçta skor üretirken zorluk çektiler.

Ancak asıl sorun bana göre İsmail Kartal hocanın kendine olan güveninin az olması. Sezonun ilk yarısı bitiyor ancak bir türlü ideal 11’ini oluşturmuş değil. Elinde Moroziuk gibi bir usta varken, macera arayıp o bölgeye farklı isimleri monte etmeye çalıştı, olmadı. Dün dikkatli bir şekilde izleyen herkes gördü ki Moroziuk bu takımın vazgeçilmez ismi. Kenarda tutulamaz. Diğer bek Melnjak da eski günlerini hatırlayınca kenarları iyi kullanan Rize, rakip kaleye daha kolay gitti. Her atak Malatya kalesinde tehlike yarattı.

Boldrin’in orta sahadaki organizatörlüğü, Oğulcan ve Umar’ın rakip savunmayı yıpratan koşuları rakibi bunalttı. Goller de zaten böyle geldi. Ancak şunu söylemeden edemeyeceğim. Rizespor’da önce hoca kendine güvenecek, sonra da oyuncularını maça hazır hale getirecek. Futbolcu hocasına inanmazsa, o takımda başarı olmaz. Umarım bu söylediklerimden İsmail Kartal kendine bir ders çıkarır.

Rize çok önemli bir 3 puan aldı. Eğer kaybetse kaos başlayacaktı. Sıkışınca kazanabiliyorsan, sende o güç var demektir. İlla zor durumda kalman mı lazım? Malatyaspor’a gelince; Beşiktaş’ı yenince her şey bitmiş sandılar. Havaya girdiler. Ancak futbol havayı kabul etmez. Çok çabuk söndürürler böyle.