Bizi düşünmeye alıştırmamışlar. Üstelik de düşünmeyelim diye ellerinden geleni yapmışlar. Allah beterin beterinden saklasın derler, bir de düşünenleri, gelin şuna düşünenleri demeyelim, düşünmeye çabalayanları hep öldürmüşler...

                                              Yaşar Kemal

Düşünmediğimiz için düşünememeyi öğrenmişiz. Düşünemediğimiz için de değişmeyi gelişmek olarak öğretip ezberletmişler bize. 

Birileri güzel bir koyu talan edip otel yaptıkça biz gelişmişiz hep..! Diğerleri güzelim derelerimizi HES’lerle kuruttukça daha çok gelişmişiz..! Başkaları gelip ormanlarımızı kesip altın aradıkça çok daha fazla gelişip çağ atlamışız..!

Hem sadece coğrafyamızı talan ederek mi gelişmişiz sanki. Gelin sosyal alandaki gelişmelerimize bakalım şimdi :

Nazım Hikmet kitap satmak için şiir yazmadı bu ülkede, Ahmed Arif de Attiila İlhan da. Yaşar Kemal kitap satıp para kazanmak için yazmadı romanlarını. Yılmaz Güney gişe yapmak için karlı Yol’lara düşmedi. Aşık Veysel Neşet Ertaş kaset satmak için türkü söylemediler hiç bir zaman. Kırmızı ışıkta duran bir Cumhurbaşkanımız da vardı bir zaman...

Bakın ne kadar çok gelişmişiz onlardan sonra :

Nazım Hikmet’ten Yaşar Kemal’den Metin Hara’ya gelmişiz. Yılmaz Güney’in Yol’undan Acun Ilıcalı’nın Survivor adasına gelmişiz. Aşık Veysel’den Neşet Ertaş’tan Nihat Doğan’a gelmişiz, Türkan Şoray’dan Fatma Girik’ten Müjde Ar’dan Tuğçe Kazaz’a gelmişiz. Sakıp Sabancı’dan Vehbi Koç’tan Mehmet Cengiz’e Ali Ağaoğlu’na tüpçüye gelmişiz. Kırmızı ışıkta duran Cumhurbaşkanından hiç bir ışıkta durmak yok yola devam diyen milletvekillerine gelmişiz...

Atatürk’ten İnönü’den Ecevit’ten Arınç’a Erdoğan’a  gelmelerimiz de hep bu yüzden işte...

Sahi, ne kadar da çok gelişmişiz değil mi..?