Yarın bayram / Bir kaşık ayran / Sana da yeter bana da yeter. 

Ne güzel bir tekerleme. Paylaşmayı, hoşgörüyü önümüze sermiş. “Nerde o eski bayramlar!” derlerdi bizden yaşlı olanlar da onların bu duygularını anlamazdık. Şimdi aynı sitemi biz yapmaya başladık. Eminim ki dar yerleşim alanlarında yani köylerde, beldelerde, kasabalarda bayramlar yine coşkuyla kutlanmaktadır. Yine insanlar yakınlarına, köyün büyüklerine gidiyorlar ve bayramlaşıyorlardır. Yine ev ev dolaşılıp tatlılar yeniliyor, kahveler, çaylar içiliyordur. Ama yine de toplumun üzerine bir hüzün çökmüş ve sanki ölü toprağı serilmiş gibi. Eski tat, eski coşku yok o küçük yerlerde de. Hele kısa zamanda ülke çapında verdiğimiz şehitleri de yaşamımıza katarsak ve geçmişten gelen türküyü anımsar ve günümüze uyarlarız. 

Bayram gelmiş neyime

Anam anam garibem.

Kan damlar yüreğime

Anam anam garibem.

Toplum bu türküyü mırıldanıyor sanki bu bayramda da.  

Ne güzeldi çocukluğumdaki bayramlar. Köyümde bayram tüm insanlarla paylaşılırdı. Alınan küçük hediyeler, verilen harçlıklar bizi ne kadar mutlu ederdi. Büyüklerimizin elini öperdik. Amcalarımıza, halalarımıza, dayılarımıza, teyzelerimize koşardık bayramlarda. Onları bayramlık elbiseleri içinde görmek bizi başka biçimde duygulandırırdı. Özellikle annemin allı yeşilli giysilerini giymesi beni gerçekten çok sevindirirdi. Ah yine çocuk olsam, yine o insanlarla o bayramları yaşasam!...

Özellikle mutlu azınlık için bayram demek, tatil demektir. Bayramdan bir gün önce binlerce araç yollara düzülür tatil beldelerine gitmek için. Beraberinde yüzlerce araba kazası ve ölüm, yaralanma o günlerin güzelliğine hüzün katar. Tatile çıkamayanlar için de evde dinlenmektir bayram. Birkaç aile büyüğünü ziyaret etmek demektir.  

Bizim geleneklerimize göre, bayramlarda yeni giysiler giyilir, özellikle çocuklar sevindirilir. Onun için evin büyüğü, oğluna, kızına, hanımına, gelinine, torunlarına kendi olanakları ölçüsünde bayramlıklar alır. O baba, kendi babasından devraldığı bu güzel geleneği de ne yazık ki bugün yerine getiremiyor artık. Çünkü tam bayram üzeri elektriğe, doğalgaza, yiyeceğe, giyeceğe yapılan zam, doların değer kazanması ile düşen alım gücü her baba gibi bizleri de geleneklerimizden uzaklaştırıyor.

Bugünkü yönetim, ülkemiz insanında birlik, beraberlik ve paylaşım duygusunu unutturdu bile. İnsanlarımız için önemli olan bu ak bayramları karalaştırdı. Ekonomik yönden de, ayırım yönünden toplumu olumsuzluğa sürükledi. Din, mezhep, ırk ayrımından yarar bekleyen yönetim, birlik beraberliğimizi bozdu. Bu bayram gününde 800 bin civarında işsiz üniversite mezunu genç, işsiz güçsüz sokaklarda dolaşıyor. Var olan işlere liyakate bakılmaksızın kendi yandaşları alınıyor.

 Bayramımızı kutladığımız bu günlerde sınırlarımız ateş çemberine döndürülmüş. Emperyalist ülkelerin şahsi emellerine alet edilen toplumlar eninde sonunda onların oyuncağı olurlar ki şu andaki ülkemizin durumu buna örnektir. 

“Kendim ettim kendim buldum / Gül gibi sararıp soldum” dizeleri sanki şu andaki halimize söylenmiş. Kuzey Afrika’da, Ortadoğu’da insanlara özgürlük getireceğiz diye yola çıkan güçler, maalesef o insanları kimliksizleştirdiler. Bizler de o güçlere destek verdiğimiz sürece korkarım ki sıra bize gelecek.

Bu kutlu günümüzde böyle karamsar bir yazı yazmak istemezdim; ama gerçek bu. Okurlarımın ve tüm İslam âleminin bayramını kutluyor, güzel günlere dileklerimi iletiyorum.