TÜİK kasım ayı enflasyon rakamlarını açıkladı. TÜİK'e göre tüketici fiyatları kasımda yıllık yüzde 84,39, aylık yüzde 2,88 arttı.

Halk bu rakamlara inanıyor mu? Hayır!

Ne acıdır ki bir devlet kurumuna halkın hiçbir güveni kalmadı. Genci yaşlısı, muhalefeti hatta ve hatta yandaşı bile TÜİK’in açıkladığı rakamlara inanmıyor!

Nitekim enflasyon düşmeye başladı. Bu, seçime kadar böyle devam eder. Maaş zamları yaklaştıkça biraz düşmesi, seçime kadar tek haneye inmesi tesadüf olmasa gerek!

Fakat nasıl bir gerilemedir ki bu, vatandaşa hiçbir şekilde yansımıyor. Süt ürünlerinin fiyatları et fiyatlarıyla yarışıyor, sebze-meyve fiyatları cepleri yakmaya devam ediyor. Gerçek enflasyonu çarşı-pazardaki halka sorsunlar; gerçekten geçtiğimiz ay düşmüş mü? Pahalılık bu denli devam ederken, cebimizdeki para da her geçen gün erimeye devam ediyor.  Yani enflasyon baz etkisiyle düşüyor fakat maaşlar yeni pul olmaya devam ediyor.

Nasıl bir iştir bu?

Bazılarının ‘Ekonomimiz uçuyor’ nidaları atarken; halktan habersiz veyahut gerçeği görmek istememeleri ne hazindir ki sürüyor. 

İnşaata dayalı ekonomileri bile çöktü. Tarım, sanayi hak getire… Çiftçi mazotudur, gübresidir derken masraflarına yetişemiyor. Kardan çok zarar eden çiftçi çareyi toprağını boş bırakmakta buluyor. Artık öyle bir döneme geldik ki üretmek tüketmekten daha masraflı oldu. Hal böyle olunca tamamen tüketime dayalı, üretmeyen ve dış bağımlı ülke haline geldik.

Dünyada gıda fiyatları gerilerken bizde artmaya devam ediyor. En temel gıda olan ekmek için gerekli olan buğday bile ithal, gerisini varın siz düşünün.

Enflasyonun zararları bizim gibi gelişmekte olan ülkelere oldukça zarar veriyor ve bu zararı ülkeyi yönetenler değil, halk çekiyor. Hemen burada Hazine ve Maliye Bakanı Nurettin Nebati’nin ‘Yeni model tutmazsa ne yapasınız’ sorusuna verdiği cevap aklıma geliyor. Bakan Nebati, şöyle demişti:

“Üzülürüm. Çünkü ya kahramanı olacağım çocuklarımın ya da boynu bükük bir şekilde eve döneceğim ve onların da boynunu bükmüş olacağım. Ben eve boynu bükük dönemem. Çünkü eğer öyle dönersem bilirim ki sokaktaki vatandaş, Dicle’deki çoban artık benden umudunu kesmiştir. Boynum bükülürse işçilerin artık mutlu olmadığını, patronların benden nefret ettiğini, siyasete ve Türkiye’ye zarar verdiğimi düşünür, üzülürüm. Bakın… Türkiye’ye iyi bir şekilde bakan İslam Ümmeti var. Onlara ya da Güney Amerika’dan gelen ve sizi merak ediyorum diyenlere; ‘Türkiye diye bir yer varmış. Merak ediyoruz. Recep Tayyip Erdoğan diye bir lider varmış. Görmeye geldik’ diyenlere hayal kırıklığı yaratacak bir duruma gelmek istemem ve bu yüzden de Allah’a sığınırım. Ona göre de elimden gelen her türlü gayreti ortaya koyacağım. Bu işi samimiyetle çözeceğiz Allah'ın izniyle Sevilay Hanım. Yeter ki siz bize güvenin ve arkamızda durun. Düzelecek…”

Biz artık üzülme evresini geçtik Sayın Bakanım! Yeni sistem tuttu mu tutmadı mı bilmem ama cebimizdeki para bizi hayatta tutmaya yetmiyor!