Dil; bir toplumun niteliğine ulaşmasını sağlayan en önemli etkenlerden biridir. Çünkü dil ulusu oluşturan bireyler arasında ortak anlaşma aracıdır. Ortak duygular dil sayesinde gerçekleşir. Yazılı ve sözlü kültür değerleri varlığını dil sayesinde sürdürür. Türkçe dünyanın en eski ve köklü dillerinden biridir. Bu dille yüzyıllar boyunca ölümsüz yapıtlar verilmiştir. Ural Altay ailesinden olan Türkçe zamanla çeşitli lehçeleri ve şîveleri ayrılarak varlığını sürdürmüştür. İslamiyet’in kabul edilmesinden sonra Arapça ve Farsçanın etkisi altına girmiş olan bu dil Osmanlıca diye adlandırılmıştır. Ortaya anlaşılması güç bir dil çıkmıştır.

Türk dilinin bu çıkmaz halini gören Karamanoğlu Mehmet Bey bir ferman yayımlayarak “Bundan sonra çarşı pazarda Türkçeden başka dil kullanılmayacaktır” demiştir. Osmanlı Devleti’nin son zamanlarında Ömer Seyfettin, Ali Canip Yöntem ve Ziya Gökalp gibi sanatçılar 1911 yılında Selanik’te çıkardıkları Genç Kalemler dergisinde yayımladıkları “Yeni Lisan” makale ile öz Türkçeye dönüştürülmüştür. Atatürk 12 Temmuz 1928’de Türk Dil Kurumu’nu kurarak dilimizin yabancı etkilerden kurtarılması için ilk adım atmıştır. Birinci Türk Kurultayı 26 Eylül 1932’de İstanbul’da Dolmabahçe Sarayı’nda açılmıştır. O gün Dil Bayramı olarak kutlanmaktadır. Ulusal kültürümüzün en önemli unsuru olan dilimizin korunması ve geliştirilmesi için onu en güzel en doğru biçimde kullanmak yurttaşlık görevimizdir.

İyi hafta sonları. 3 ana kuralımızı unutmayalım: MASKE, MESAFE, HİJYEN.