Yorgun mermi denilen illet, hastalık gibi tüm yurdu sardı. Umursamazca havaya açılan ateşler nedeniyle onlarca masum insanımız yaşama veda etti. Konuyla ilgili ilginç ve bir o kadarda acı raporlar var.  Amerikan Ateşli Silahlardan Korunma Merkezi Ajansı'nın 2006 yılında yaptığı bir araştırmada dünyada 'maganda kurşununa' en çok kurban veren ülkenin Türkiye olduğu ortaya çıkmıştı.

2006’dan bu yana hiçbir şey değişmedi. Aksine ölümler daha da arttı.

Maalesef sevinçlerin büyük hüzünlere dönüştüğü kap kara günler yaşadık. Hatırlarsınız… Geride bıraktığımız Ağustos ayında Trabzon’da bir gencimizi kaybettik. Adı Emir Yuşa Atıcı’ydı… Daha 15 yaşında, hayatının baharındaydı. Hayallerini, planlarını, hayatını yaşayamadan aramızdan ayrıldı. Emir’in babasının “Bunu yapan kimse mutlaka kendini biliyordur. Nasıl bu vicdanla yatıyor, uyuyor, nefes alıyor; bilemiyorum” sözleri kurşundan daha etkiliydi. Bu yaşanan ‘vahşet’  Trabzon’u ve Türkiye’yi derinden sarsmıştı… Ancak Emir ne ilk nede son kaybımızdı. Havaya atılan her kurşunun bir gün yere düşeceği ve bir can alabileceği bilinci kafalara bir türlü yerleşmedi. Trabzon İl Emniyet Müdürlüğü’nün kayıtlarında mutlaka vardır… 15 yaşındaki Emir’in ölümünün ardından, havaya atılan kurşun sayısı azalmadı. Yaşananlardan ders alınmadı. Şalpazarlı 15 yaşındaki Burak Yamaç da yorgun mermi illetinden hayatı kararan insanlarımızdan sadece biri (sağ gözünü kaybetti)… Daha geçtiğimiz aylarda yine Sürmene ilçesinde bir kişi düğünde maganda kurşunun hedefi oldu, ölümden döndü.
Son acı haberde Gaziantep’ten geldi. İlkokul 2’nci sınıf öğrencisi Ömer Ali Saçlı (8), geçtiğimiz cumartesi günü akşam saatlerinde amcası ve ninesi ile alışveriş yapmak üzere markete giderken bir anda yere yığıldı. Minik Ömer’i yere yığanın bir mermi çekirdeği olduğu kısa süre içerisinde anlaşılsa da bu onu hayatta tutmaya yetmedi. Bir can daha böylelikle yaşama veda etti.

Devlet/Millet el ele verip şapkayı önümüze koymalı, uzun uzadıya düşünmeliyiz. Bu işin şakası yok. Çok korkunç bir tablo ile ulus olarak karşı karşıyayız.  “Maganda kurşunu” veya “Yorgun mermi” diye tabir edilen ve insanların ölümüne neden olan bu nereden geldiği belli olmayan “cinayete” toplumsal mücadeleyle “DUR” demeliyiz…