Maçın sonunda herkes şu soruyu sordu; Şampiyon takım, daha diri, galibiyeti isteyen bir oyun oynayamaz mıydı? Oynardı ama Abdullah hocanın Bakasetas, Visca gibi oyuncuları Dijaniny ve Koussasi ile daha erken değiştirseydi. Buna rağmen Nwakaeme ile net direkten dönen pozisyon olmasına rağmen, girmeyince girmiyor. İlk ve ikinci devrede topa sahip olan sarı lacivertli ekip oldu. Trabzonsporlu oyuncuların olduğu bölgede iki, üç oyuncuyla pres yaptılar. Acayip bir şok presle oynadılar. Fenerbahçe daha önceki maçlarda böyle oynuyor muydu bilmiyorum ama bordo mavililere karşı ekstra güç sarfettiler. İlk devrede net 1 pozisyonları var. Ahmet Can topu çizgiden çıkarmasa, devreye 1-1 girebilirlerdi. Bu da ikinci devre maçın seyrini farklılaştırırdı. İkinci devre beklenen Fener baskısına karşı Abdullah hoca, oyuna müdahale etmede geç kaldı.

Gezen, uyuyan oyuncuları bizim gibi izledi. Fenerbahçe erken kırmızı kartla 10 kişi kaldı belki ama Trabzonspor maçın başından sonuna kadar 8-9 kişiyle oynadı. Buradan bir Avcı eleştirisi yaptığımız sanılmasın; sadece maçın fotoğrafını çekiyoruz. Trabzonspor takım olarak vasattı. Trabzonspor’un bekleri şampiyon olmuş gibi oynadı. Peres-Visca, Puchaz-Nwkaeme kanatları çok az çalıştı. Bu oyunla beraberlik iyi sonuç. Hakeme bir parantez açmak isterim; keşke İrfan Can’ı kırmızı kartla atmasaydı. Kırmızı kart mı diye sorarsanız, kesinlikle değil. Sarı kartlık pozisyondu. Çünkü orada oyuncu topla oynama isteğinde ve ayağını ne yapabilir. Bir FIFA hakeminin VAR’a bakıp, böyle yanlış bir karar vermesine şaşırdık doğrusu.Trabzonspor, kreatif olmayan, hamal orta sahasına rağmen, çok fazla atak yedi. Daha cesur bir oyun oynayabilirlerdi. Ama şampiyonluk yolunda 1 puan da iyidir.