Her açıdan zor geçmeye aday bir karşılaşma, beklendiği gibi geçti. Hatayspor’un ilk ve ikinci yarıdaki açık ve hızlı oyunu, Trabzonspor’un beklediği bir şey olmasa gerek. Sert ve dirençli, fizik gücü yüksek Hatay ilk yarıda pas rekoru kırdı. Trabzonspor ilk ve ikinci yarının çoğunda orta sahayı o kadar boşalttı ki, değil Hatay, başka bir rakip olsa da benzer bir tablo ortaya çıkardı.

Avcı orta sahayı sadece Siopis ile kapatması zor. Elindeki oyuncu çeşitliliğinde Siopis dışında alternatifi yok gibi. Dorukhan yok, Berat da gitmiş. Beklenmeyen bir şey Visca da sakatlanmış. İşte hiç hesapta olmayan bir gelişme. Bütün kulvarlarda yarışacak bir takım için Visca büyük kayıp. Avcı ne yapacak bilmiyorum ama ben olsam, Larssen’i oraya monte ederim. Önde oynatır, o açığı kapatırım.

Trabzonspor maçı nasıl çözdü? Aslında ikinci devredeki iyi oyunda Abdülkadir Ömür’ün etkisi çok. Bakasetas geri, Ömür önde takım daha hareketli ve rakip daha geride kaldı. Abdullah Avcı bunları görmesi lazım. Ömür’ün net vuruşu, maçı Trabzonspor lehine çevirdi.

Trabzonspor set oyununu da denedi. Bağlantıları kuracak oyuncu önce Bakasetas sonra Ömür, ancak rakip her iki oyuncuyu iyi kontrol etti.

Riberio, Hatay’ın beyni. İlk ve ikinci devrede Bakasetas’a oynadı. Onu sinirlendirecek işlere girdi. Sarı kartı görse de ikinci yarı hocasını dinlemiş olacak ki daha sakin oynadı ama Hatayspor’da oyunu yönlendiren isimdi.

Trabzonspor eksiklerine rağmen iki haftada 6 puan aldı ki bu büyük başarıdır. Şampiyonluk takımının alması gereken sonuçlardır.

Hakem ve rakip oyunu zorlaştırsa da Trabzonspor önüne bakmalıdır.

Çok çekişmeli, fizik güçlerinin rekabetine dönen keyifli maç izledik. Şimdi gözümüz Salı günü Danimarka’daki takımda olacak. Trabzonspor’un bu temposu Danimarka’da da devam eder mi göreceğiz.