Doksan yedinci dakikadan başlayarak yazalım... Trabzonspor şansa beraberlik aldı.
Kaçırdıkları penaltı dışında, atak oyunlarıyla Beşiktaş maçı hak eden taraftı.
Trabzonspor, maçın başından sonuna kadar topun arkasına geçerek oynadı. Yani Abdullah Avcı’nın klasik Beşiktaş oyunlarından birini Trabzon’a oynattı. Hani herkes mi kötü oynar diyorsun ya, evet herkes kötüydü. Kötünün iyisi Siopis orta sahada tek kaldı.
Beşiktaş öyle bir rakip buldu ki, orta sahasını işledi de işledi. Şampiyonluğa oynayan takım sahaya az da olsa karakter koymalıdır. Bu orta sahanızla karakter koymanız zor. Nwakaeme’yi hep övdük ama bu maç için övgülerimizi geri alıyoruz. Bakasetas da öyle. Trabzonspor kötü oynarken 1-0 öne geçti. Öne geçiren gol, tamamen bireysel yetenek ve rakip kalecinin hatasıyla gelen gol.
Adamların sağdan ve özellikle soldan Trabzon kalesine en az 30 bindirmesi var. Avcı hoca bunları nasıl göremedi hayret.
Beşiktaş‘ta Ghezzal Trabzonspor’un 5 oyuncusuna bedel bir müsabaka çıkardı.
Rossier sağ bek ama golü atan o. Sağ açık gibi oynadı. Rıdvan, Ghezzal, Rosies ve Vida. Olağan dışı top oynadılar. Trabzonspor, maçın başından sonuna istikrarlıydı! Geride kaldı, etliye sütlüye karışmadı. Hocanın oyuncu değişikliklerine şöyle itirazım olur: Koussai daha erken oyuna alınmalıydı.
Beraberlik iyi sonuç, hatta mükemmel sonuç. Trabzonspor, bu kafayla iyi ki arayı açtı.
Eğer bu şampiyonluk maçı olsa bu maçı kaybederdi. Kimisine göre beraberlik kötü olabilir ama ortaya hiçbir şey koymayan takım için altın değerinde. Beşiktaş sezonun en iyi oyununu oynadı.
Hatta bir de penaltı kaçırdı.
Giriş Yap
Üye Ol
