NORMALDE şudur; Trabzonspor 1-0 önde, rakibi Galatasaray
defansı, orta sahaya çıkarmış, 2-3’ü bulmak lazım. Sosa- Mikel, 1-0’dan sonra
biraz daha topa tutabilseydi, Trabzonspor net kazanırdı. Trabzonspor, kötü
değildi. Rakibi de kötünün iyisiydi. Oyuncu değişikliklerinden ziyade, bir
mantalite meselesi var. Yani, öndesin ama rakibine topları atıp, gel bana baskı
kur, gol at diyorsun. Sarı-Kırmızılı ekip, çok büyük oyun oynamadı belki ama
Trabzonspor’un yapması gereken baskıyı yaptılar.
TRABZONSPOR kazansa, ligin zirvesindeki yerini
sağlamlaştırabilecekken, 2 puan kaybederek, yara aldı. Galatasaray inat etti, 1
puan kazandı. Fatih Terim’in maç içindeki hamleleri ve oyunu döndürmek için
yaptığı değişiklikler kendi adına kazanım oldu. Galatasaray 1 puana
seviniyorsa, Trabzonspor üzülüyorsa, Bordo- Mavililer morallerini bozmadan
yollarına devam etmeli.
TRABZONSPOR’DA Hosseini iyi mücadele etti. Ön libero için
sonraki maçlarda düşünülebilir. Campi-Hüseyin iyi ikili oldular. Kamil
Ahmet de iyi mücadele etti.Yusuf Sarı, belki hamle oyuncusu olabilirdi. Olsaydı
daha mı farklı olurdu, görmek lazım. Galatasaray’da Ömer Bayram, Nzonzi, Seri
diğerlerine göre öne çıktı.
MAÇIN özeti, Trabzonspor Galatasaray’a moral vermiş oldu.
Galatasaray için dönüm maçı oldu. İyi bir sonuçla, İstanbul’a dönüyorlar. Trabzonspor’da
sakatlar iyileşse de Abdülkadir Ömür ve Abdülkadir Parmak gibi oyuncuların yokluğu
oyunlarını çok etkiliyor. İngiliz forvet Sturridge sakat değilse neden
oynamadı? Bu maçta yoksa ne zaman olacak? Onu da Ünal Hoca bilir.