Herhalde uzun yıllar unutulmayacak bir maç izledik. Maçın içinde geçişler oldu; kırmızı karta kadar Fenerbahçe, ondan sonra da Trabzonspor oyunun tam anlamıyla hakimi oldu. Özellikle ikinci yarıda Trabzonspor maçı hak edecek büyük bir irade ortaya koydu.

İlk dakikalarda Fenerbahçe önde oynama isteğini gösterdi. Valencia ile topu ilerde tuttular. Rossi ile golü buldular. Sonra kırmızı kart ve beraberlik golü, maçın kaderini değiştirdi.

İlk devrenin sonuna kadar Trabzonspor rakibine net bir üstünlük kuramasa da topu hâkim olan taraftı.

İkinci devrede roller değişti. Trabzonspor maçı kazanma iradesini net şekilde ortaya koydu. Özellikle oyunun son 20 dakikasında. Fenerbahçe tamamen geriye çekilirken, Trabzonspor üçüncü bölgede ağırlığını hissettirdi. Bordo mavililerde Abdullah Avcı, doğru oyuncu değişiklikleriyle maçın kazanılmasında büyük rol oynadı. Cornellius’un oyuna dahil olması, penaltı ve maçın Trabzonspor’un olduğu işaretiydi.

Trabzonspor, topa sahip olmada büyük bir farkla önde olmasına rağmen oyunun son bölümüne kadar sabırla bekledi ve golleri ard arda buldu. Trabzonspor, zor geçmesi beklenen maçı 3 puanla kazandı. Fenerbahçe ilk dakikalar hariç, oyunda görünmedi. Bunda 10 kişi kalmalarının etkisi olmuştur.

Maçın dikkat çekici tarafı iki takımın da tüm oyuncu değiştirme haklarını kullanması. Büyük bir mücadeleye sahne olan maçta sakatlanmalar normal. Trabzonspor şampiyonluk yolunda yüzde 51 oranıyla öne geçti. Ligin çok başı denebilir ama Trabzonspor bu moralle, ligin zirvesini uzun süre bırakmaz.

Bundan sonraki yol, şampiyonluk yoludur. Taraftar her zamanki gibi muhteşem hazırlanmış. Takım kadar taraftar da ve hoca da maça iyi hazırlanmış. Her oyuncu iyiydi; Abdülkadir Ömür, Yusuf biraz daha iyiydi.