Trabzonspor oyuna ağır başladı, aklı başına gelene kadar maç tamamlandı. Baktılar eleniyoruz, son bir nefes saldırdılar ve beraberlik golüyle Ziraat Türkiye Kupası’nda tutundular. Beraberlik golünden sonra herkes artık tur Trabzon’un dedi. Gençlerbirliğ i turu geçmeye ramak kalmışken bu tarihi fırsatı kaçırdı. Maçın ilk yarısında ev sahibi ekip, istekliydi.

Trabzonspor’u ön alanda karşılayarak bir de geçiş golü buldular. Trabzonspor’un yediği golü bir Süper Lig takımı yemez. O neydi öyle! Oyuncu 50 metre top sürdü, bir de Trabzon defansını sağa sola yatırdı. Trabzonspor gibi şampiyonluk mücadelesi

veren takım bu golleri yememeli. İkinci yarı Abdullah hoca da nasıl olsa gol atarım diye düşündü. Düşündüğü gibi olmadı, çünkü kimse turu geçmek ekstra bir gayrette bulunmadı.

Trezequet’y i bir kenara koyarsak, Visca fena değildi. Oyuna sonradan giren Tomas Meunier beraberlik golündeki ortaya kesen oyuncu oldu. Gördük ki kaliteli oyuncularla iyi kadro kurarsınız. Belçikalı oyuncu ayaklarına hakim, önde oynamayı seven, topu bilen biri. İlk maçındaki faydası yüzde yüz.

Eren Elmalı benim sürekli eleştirdiğim oyuncu. Son anda en doğru yerdeydi ve Trabzonspor’u ipten aldı. Hocasını da kurtardı. Taraftar tribünden “istifa” sesleri yükseltmişken bu gol geldi.

Abdullah hoca elindeki kısıtlı kadroyla daha fazlasını yapamaz. Santrforu yok. Enis’e top gelmeyince o da kanada gidip top kesmeye .alışıyor. Bardhi, yetenekli ama yeteneksiz, kaliteli ama kalitesiz. Hepsini gösteriyor. Faydasız ama en çok koşan.

Uzatmalarda Trezequet öyle güzel bir gol attı ki, gol kadar Visca’nın pası da olağanüstüydü. Trabzonspor’un zorlanmadan turu geçmesi gerekirdi. Yeni gelecek transferlerle takım biraz daha güçlenir. Tek hedef Türkiye Kupası. Ona bu turda erken veda etmek, yönetim ve teknik adamı başka sıkıntılara sokardı.

Gençlerbirliği iyi direndi ama finali kötü yaptı. Trabzonspor’la zaman zaman başa baş oynadı.