Sezonun ilk resmi maçına bir Avrupa kupalarında çıkan bordo mavililer, 3 puan yerine 1 puanla yetindiler.

Baştan söyleyeyim, kesinlikle başka bir takım olsa Molde’yi sahadan silerdi. Hele ilk devrede ve ikinci yarıda Gervinho ve Dijaniny ile yakalanan pozisyonları vasatın üzerinde bir santrafor gol yapardı.

Trabzonspor 3 atıp 3 yedi; ne demek? Ya defansınız kötüdür ya da takın savunmanızda sorun var. Orta saha elemanlarınız ve hücumdakiler oldukları yerdeler, takımı savunmak 3-4 defans oyuncusuna kalıyor. Aynen de böyle oldu.

Sezon başı Trabzonspor’un en büyük handikap budur; bu takımın ön alanı ile arka tarafı ayrı dünyalarda. Ön tarafı bu şekilde oynayacaksa şimdiden geçmiş olsun.

Abdullah Avcı, istediklerini aldırdı ama ısıran, rakibi darbeli karşılayacak bir orta saha aldıramadı.

Norveçliler Trabzonspor yarı sahasına çok geçmediler. Yani az ve öz hücumu denediler. Baktığınız zaman halikulade, olağanüstü bir takım değil. Bildiğiniz süper ligin alt kategori takımlarının benzeri. Bu takım Trabzonspor’a Trabzon’da 3 tane atabiliyorsa, Roma neler yapmaz?

Bakasetas, Hamsik, Berat. Baka ce Hamsik 3.bölgede olağanüstüler ama takıma yardımda yoklar. Berat kötüydü. Kötü olmasının nedeni savunmaya yardımcı olmayan hücum oyuncuları.

Trabzonspor turu geçer. Turu geçmesi sevindirici haber mi bilmiyorum? Molde’nin yürüyerek geçtiği orta sahanızı Roma delip geçer. Yapılacak belli? Bu takıma net bir santrafor, iyi bir yedek stoper ve 6-8 oynayan bir orta saha.

Taraftar aylar sonra takımıyla özlem giderdi. Böyle bir maça galibiyet yakışırdı. Son anda hakemin de ikram ettiği penaltıyı Bakasetas daha rahat atabilirdi. Kaleciyi sola yatırıp, ortaya bile atabilirdi. Ülke puanı adına da gerçekten yazık oldu.