Trabzonspor son 2 haftada hak ettiği 5 puanı
kaybetmeseydi şimdi 14 puanla zirvedeydik. Trabzonspor-Beşiktaş müsabakasını
izlediğim zaman aklımdan bir türlü Gençlerbirliği ve Sivasspor maçları hiç
çıkmadı. Hele hele de Ekuban ve Abdülkadir Ömür’ün yokluğunda 14 puan
Trabzonspor’u bu yıl şampiyonluğun müjdesini vermiş olabilecek pozisyona
sokacaktı. O maçlar bize ders olsun.
Çıkardığımız derse ne? Ünal hoca sürekli 3
forvette ısrar etmekteydi. Bu müsabakada 2 forvetle oynadı ve çok doğru yaptı. Kaybettiğimiz
puanların birçoğunda orta sahada rakibe çok boş alanlar bırakıp kontra atak
yapmaları fırsatını verdik. Rakibin oynamasına da izin verdik. Ama orta sahayı
güçlendirdiğimiz zaman hele hele de öne geçtikten sonra orta sahayı takviyelerle
güçlendirmek lazım. Bunları bu oyuncu değişikliklerini doğru yapamadığımız
zaman maalesef sahadan kötü sonuçla ayrılmaktayız.
Beşiktaş müsabakasında ise defansta
Hüseyin’in oynaması, sağ açık olan Avdijaj’ı kesip orta sahada mücadele gücü
yüksek olan Kamil Ahmet’i oyuna koyması Ünal hocanın çok doğru bir hamlesi
oldu. Bu da maçı kazandırdı.
Uğurcan ortaya koyduğu büyük performansla,
defansın rakibe bir tane net pozisyon vermeyişi ve çok başarılı oluşları, orta
saha da Abdülkadir ve Sosa’nın mükemmel futbolu, Mikel’in biraz daha tempoyu
artırması Trabzonspor adına çok umut verici oldu. Bu da şampiyon olabilecek
takım ve oyun mesajlarını verdi. Sörloth ve Nwakaeme çok iyi futbol oynadı. İlk
defa 60’ıncı dakikadan sonra oyundan düşmediler. Kuvvet ve kondisyonları
mükemmeldi. Sörloth’un geldiğinden beri en iyi müsabakası diyebiliriz.
Trabzonspor, 1-2 kazaya uğramasına rağmen
şampiyonluğun en büyük favorisidir. Bu yıl şampiyon Trabzonspor’dur, başta
başkan, yönetim, Ünal hoca ve tüm takımı tebrik edip, devamını bekliyoruz.