Trabzonspor ligde var olma mücadelesi veren Malatyaspor karşısında tek kale futbol oynadı, oyun olarak üstün olsa bile sadece tek gol bulabildi. Kapanan rakiplere karşı kanatları çok iyi kullanmalı, merkezden verkaçlarla girmeli, uzaktan bol şut atmalı, duran topları iyi kullanmalı, karambollerden, seken toplardan ve ayrıca defansla kaleci arasına sürpriz koşular yapmalısın. Trabzonspor bunların hiçbirini tam yapamadı. Bordo mavililer soldan Nwakaeme ile etkili ataklar gerçekleştirebiliyor, ancak sağdan Abdülkadir ve Perez ile istenilen kanat organizasyonlarını yapamıyor. Perez son derece verimsiz oynuyor. Perez’in Roma’da 6 yıl nasıl oynadığını anlatmış değilim. Abdülkadir ise kaleye daha yakın oynamalı, verkaçlarla dripling yaparak takımı sonuca taşıyacak hamleler yapmalı.

Cornelius ile orta sahadan hiçbir futbolcunun pas alışverişi yok. Bakasetas merkezden verkaçlarla ceza sahasına girmiyor. Dorukhan sürpriz derin koşular yapmıyor,merkezde oldukça etkisiz olduğunu görüyoruz. Böyle olunca da Trabzonspor oyunda çok üstün olsa bile net pozisyon üretmede çok büyük sıkıntılar yaşadığını görüyoruz. Trabzonspor ikinci golü bulamayınca Malatyaspor’un mücadele gücü direnci arttı. Katı bir savurma yaptı, rakibi oynatmamak adına oynadı. Bu tür takımlara karşı ikinci golü bulmalısınız. Yoksa bir kontratakla veya karambolden kalenizde göreceğiniz bir golle büyük bir yara alabilirdiniz. Bütün oyunu bunun üzerine kuran Malatyaspor bunda da kısmen başarılı oldu. Sonuç olarak iki takım arasında büyük bir kalite farkı vardı. Bu kadar kaliteli oyunculara sahip Trabzonspor’un maçı daha farklı kazanması gerekiyordu. Abdullah hoca mutlaka net pozisyon üretme adına daha hücum ağırlıklı taktik varyasyonlar geliştirmeli, çünkü bundan sonraki rakiplerinin de birçoğu böyle oynayacak.