3 Kasım 1996 gecesi Show TV’de yayınlanmakta olan bir futbol programının sunucusu ve eski futbolcu Rıdvan Dilmen, yaşlı gözlerle Fenerbahçe Spor Kulübü yönetim kurulu üyesi Hüseyin Kocadağ’ın geçirdiği bir trafik kazasında hayatını kaybettiğini açıkladı. Aynı dakikalarda bir başka televizyon kanalı Star’da ‘Nikita’ isimli bir film oynamaktaydı. Film devlet tarafından hapishaneden çıkarılan ve gizli servis tarafından yetiştirilen bir tetikçinin hayatını konu alıyordu.

Hüseyin Kocadağ, hayatını kaybettiği trafik kazasında yalnız değildi. İzmir’den yola çıkan ve İstanbul’a gitmeye çalışırken Susurluk yakınlarında bir kamyon ile çarpışan Mercedes’te Kocadağ’ın dışında garip bir tesadüf eseri olsa gerek bir de yerli Nikita bulunuyordu: Abdullah Çatlı.

Yaygın medya, Susurluk Kazası sonrasında politika üzerindeki etkisini bir kez daha kanıtladı.

…

Bu satırlar Gazi Üniversitesi’nde eğitim görürken iletişim derslerime de giren çok değerli hocam Prof. Dr. Korkmaz Alemdar’ın derlediği ‘Türkiye’de Kitle İletişimi Dün - Bugün – Yarın’ adlı kitapta yer alan Bülent Tellan’ın makalesine ait. Burada önemli olan nokta, medyanın ülke sorunları karşısındaki tutumu. Bu tutum manipülasyon içerebilir, bu tutum gerçekleri perdeleme içerebilir, bu tutum gerçekleri avaz avaz yazıp çizmeyi de içerebilir. Bulunduğunuz nokta tutumunuzu belirleyen en önemli etken olarak topluma yön verir. Nihayetinde toplumun algısı yasama, yürütme ve yargıdan sonra dördüncü güç olan medyanın sunduklarıyla şekillenir.

Şimdi aklımızda ‘Nikita’ filmini ve ‘Yerli Nikita’ olarak kullanılan ifadeyi tutalım. Gelelim günümüze. TÜİK verileri yüzde 70’i bulmuş. Bir aldığımızı ertesi gün aynı fiyattan almanız mümkün değilken, elektriğe, doğal gaza, yakıta inanılmaz zamlar gelirken, ülkemizin kapılarını açtığımız mültecilerin bir kısmı hakkıyla yaşamak yerine terör estirirken, adalete olan güven azalmışken, liyakati olanın değil dayısı olanın köşe başlarını tuttuğu donanımsız makam sahipleri alıp başını gitmişken, kalifiye ama işsizler ordusu çaresizlikten intiharın eşiğine gelmişken bir bakıyorsunuz ülkenin siyasetçisinden, spor kulübü başkanına hepsi ayrı tellerde kişisel hırslarının peşinde koşuyor. Ülke gerçeklerine sırtını dönüp, kulak tıkayan ne çok ‘Yerli Nikitamız’ varmış.  Sanki işbirliği yapmışlar ve mahallenin dedikoducu boş beleş sakinleri gibi tüm bu gerçekleri perdelemek adına var güçleriyle medyada birbirleriyle dalaşıyorlar. Bu trol grup; siyaset, spor ve sanat camiası içinde konumlanmış olup mahalle yanarken saçını taramak isteyenlerdir. Nitekim ‘Yerli Nikita’ tanımı bunların yaptıkları karşısında hafif kalır.

Bakın toplumun sabrı haddinden fazla sınandı. Bu suni gündemleri bırakın, ülke nasıl maddi manevi feraha çıkar bunu konuşun.

Ne demiş Ziya Paşa; İdrak-i maali bu küçük akla gerekmez. Zira bu terazi o kadar sıkleti çekmez…