Kıssadan başlayalım!

Nasreddin Hoca tarlasında çalışırken oradan geçmekte olan birisi sormuş:

-"Bey Amca! Falan köye kaç saatte gidebilirim?"

Hoca, bu soruya “hele biraz yol al bakalım” demiş. Adam aynı soruyu üç kere tekrarlamış; ama farklı bir cevap alamayınca yoluna devam etmiş. Biraz yürüdükten sonra arkadan Hocanın;

-"Evlat, gel!" dediğini işitmiş. Adam gelince de Hoca soruyu şu şekilde cevaplandırmış:

-"Sen tam üç saatte oraya varırsın" demiş.

Adam sinirli bir şekilde;

-"Be bey amca! Madem biliyordun, şunu baştan söylesene" deyince, Nasreddin Hoca şu cevabı vermiş:

-"İyi de, ben senin nasıl yürüdüğünü nereden bilebilirdim ki!"

*

Kıssa bu! !

Hissesi de hizmette daha bir yılını yeni dolduran Trabzon Büyükşehir Belediyesi Başkanı Murat Zorluoğlu için bize yöneltilen; “Nasıl buluyorsun?”  sorusuna cevabımız olarak kabul edilsin.

Ancak yine de;  “Genelde bir kişi, ya da iş nasıl başlarsa öyle gider” gerçeği üzerinden, gelecek adına söz edecek isek, sadece kendisine oy verenler için değil, tüm Trabzon’da yaşayanlar adına hareket edip, adımlarını atan bir adaşım olduğunu şimdiden ikrar etmez isem, “haksızlık olur” derim.

KİMLİĞİ BELİRSİZ UÇAK!

Başta droneler olmak üzere her türlü gözetleme aletleri vasıtasıyla yerde gezinen küçük bir tavşanın bile teşhis edildiği bir ortamda Libya semalarında uçan koca savaş uçaklarının kime ait oldukları belirlenememiş!

Nasıl mı?

Ben canlı yayınla Libya’dan bizdeki TV ekranlarından birine bağlanan muhabirin kullandığı ifadeyi aynen aktarayım da siz de anlayın!

-“Hükümet güçleri muhalif Hafter’in işgal ettiği yerleri ele geçirmek üzere iken, nereden geldikleri ve kimlikleri belirlenemeyen uçakların bombardımanı ile geri çekilmek zorunda kaldı.”

Anladınız mı?

Yeryüzündeki pireyi bile teşhis eden teknoloji ile haşır neşir olunduğu bir zaman diliminde gökyüzündeki koca koca kartalların, pardon uçakların kime ait olduklarını belirlenemiyor!

Aslında belirlenemiyor değil! Uçakların başta Rusya olmak üzere Hafter’i destekleyen bazı Avrupa ülkelerinin olduğunu çok net biliniyor, ama her ne hikmet ise telaffuz edilemiyor!

Ya da bizdeki basında edilemiyor, edilmiyor!

KORONA’NIN CUMA’YA FAYDASI!

“Cuma Namazları’nın kılınmasını engelledi! Zararı ortada! Ne faydası olmuş ki?” diye sorduğunuzu duyar gibiyim!

Oldu oldu! Hem de öyle bir yararı oldu ki sormayın!

Nasıl mı?

Korona yüzünden konulan yasaklardan önce, imamlar cemaatten Hutbe’den bile ama onun için, ama bunun için! Ama öyle, ama böyle para istiyorlar idi!

Ancak, mesafeli de olsa da! Saflar sıklaştırılamasa da! Yeniden ve yeni şekliyle kılınmaya başlanan Cuma Namazları’n da 3 haftadır hocaların ağzından  tek kelime “para” lâfı çıkmıyor! Mendil açılmıyor! Çamaşır selesi dolaştırılmıyor! Cemaatte aklında para olmadan, cebinde de mangır bulunmasa da  para huşu içinde namazını kılıyor!

Aklıma; “Her şerde bir hayır vardır” ifadesi gelip de, “Ne kadar doğru imiş” diye kendi kendime mırıldanmıyor da değilim!

Ama, “bir gün tekrar istemeye başlayacak” endişesinden de kurtulmuş muyum? Hayır!