Meslektaşımız, arkadaşımız Tayfun Talipoğlu’nun (1962 Kars-2017 İzmir) BAM TELİ, bundan tam 5 yıl önce 21 Mart 2017’de kopmuş ve de dünya hayatından ahrete göç meydana gelmişti.

Benim 1980’de Anadolu Ajansı, O’nun ise 1983’de Milliyet Gazetesi’nde muhabirlik ile aktif sorumlu olarak başlayan gazetecilik yaşamımızda yollarımız onlarcap görevde kesişmişti. Ama işini adeta bir sanatçı gibi icra eden Tayfun medyanın yazılı kısmında doğmasına rağmen BAM TELİ ile ekranın en sevilen ve izlenenleri arasında çok rahatlıkla  “BİR NUMARA”  denilebilecek seviye de yer almıştı.

Meslekteki işine, sanatı şiir gibi şarkı ve türkülerle aşk tadında sirayet ettiren HAS ADAM ile KTÜ AKM’de sahneyi bir süreliğine paylaşmanın da hazzını da bahtiyarlıkla yaşamıştım.

Asya’dan Avrupa’ya, Rumeli’den Anadolu’ya uzanan topraklardaki insan ve insana emanet edilmiş tüm canları canı gibi gören, gördüğü içinde içindeki coşkuları şiir tadında diline döken Talipoğlu bir söyleşisinde şöyle demişti: “Şiir yaşamın şifrelenmesidir. Kısa imgelerle yaşamı anlatır. Şifreyi sen koyuyorsun. Gönüle giden bir şifredir bu. Gönüle giden şifreyi çözmek için de karşıdaki insanların aynı duyguyu yakalaması gerekiyor. Bunun içinde okuması lazım. Bizim zorluğumuz bundan, okumamaktan kaynaklanıyor.”

Sevda türkülerini kişiler değil de toplum için zikir eylemeyi ilke edinirken; ayrılıklara-gayrılıklara mücadele bayrağı açan Tayfun Talipoğlu’nun tabandan tavana kadar siyaset, ille de Türk tipi olan için yıllar önce şu söyledikleri bugün de geçerli değil mi?

Taban için; “Delegeler seçilmiş kişilerdir. Adayları parti üyeleri seçsin Aksi takdirde millet için çalışma yürekten olmuyor” diyordu.

Tavan için ise; “Hiçbir iktidar sonsuz değildir. Kalsa Sultan Süleyman’a kalırdı. O’na bile kalmadı. Sanırım şöyle düşünüyorlar: Eskiden dünya malı dünyada kalır denirdi. İktidara gelenler sanırım orada götürecek yer buldular da bize söylemiyorlar” diyerek gelinen noktadaki acı gerçeği ifade ediyordu.

BAM TELİ, O’nun herkesin akıl ve gönül gözünü açmak için çıktığı bir HİKMETLİ YOL HİKAYESİ idi.

Onun içindir ki, ötelemeyi ve ertelemeyi hiç ama hiç sevmezdi. “Arkadaşlar yola çıkmak için yarını beklemeyin” nasihati de bundandı.

Ama hele hele “Özellikle birbirimizi sevmeye ihtiyacımız var. Sağda solda bu seferberlik sevgi üzerine olmalı” çağrısı yok mu!

Zaten tüm benliğine hakim olan bu çağrı için çabaları ve katkıları O’nu “UNICEF Türkiye İyi Niyet Elçisi” olarak tüm dünyaya seçtirmişti.

Hayatı empati yapmayı zirveye taşıyarak şiir tadında yaşamaya çalışırken göçüp giden HAS ADAM… Mekânın cennet olsun.