Fransız imparatoru üçüncü Napolyon 1867’de açılacak olan milletlerarası Paris sergisine şeref misafiri olarak Osmanlı Sultanını davet etmişti. Ve Batı’ya giden ilk Osmanlı Sultanı Abdulaziz olmuştur. Bu seyahatte bütün olup bitenleri günü gününe not eden İstanbul Şehremini (Belediye Başkanı) Ömer Faiz Efendi’nin” RUZNAME’sinden çok kısa bir bölümü okuyucularımızın bilgisine sunarak, geçmişimizle geleceğimiz arasında bir yorum yapma fırsatı bulalım istedim. Bu seyahat sırasında Halil Paşa’nın “TÜRK YUMRUĞU” hadisesi olmuş. Efendim, Paris’in bir semtinde, gezenleri eğlendirmek için konulmuş bir dinamometre varmış. Kol kuvvetine güvenen aletin yanına geliyor, üstü kırmızı çuha ile örtülü ve bir yay’a bağlı yuvarlağa bütün kuvvetiyle vuruyor, yuvarlak bu vuruşla arkasında santimetrik taksimat olan tahta üzerine kayıyor, hangi rakamı göstermişse, vuranın kuvveti ölçülmüş oluyor. Fransızlar,bu düzeneğe “Türk kafası” adını vermişler. Sultan Abdulaziz, yanında bulunan Başyaver Halil Paşa’ya dönmüş, eliyle dinamometreyi işaret ederek: “Haydi Halil. Göreyim seni! Şunlara Türk kolunun kuvvetini göster”fermanını vermiş.

Pehlivan yapılı, aslan kuvvetli Halil Paşa, üzerindeki aviyesini çıkarmış, yanaşmış dinamometreye.Yaradana sığınıp bir yumruk atınca, Fransız kol kuvvetine göre yapılmış olan yuvarlak, mihverinden fırlayarak dinamometreyi tuzla buz etmiş. Etrafta toplanmış olan o mahşeri kalabalık, ağızları açık bitene bakarken, Başyaver Halil Paşa şöyle demiş: “Bu teteTurgue (Türk kafası değil).Türk’ün kafasına vurulmaz.Bu ancak,te te europeenne(Avrupalı kafası) olmalı ki, bir vuruşta dağıldı...”

Ve Ömer Faiz Efendi, Ruzname’sine şu cümleleri ekleyi vermişti:”Ne olurdu hey Yüce tanrım! Şu muhteşem kol kuvveti kadar,Türk’ün zeka ve kabiliyetle dolu kafasına da layık olduğu ilgiyi göstersek, kıymetini bilebilsek. Okuyucularımızdan bir yorum daha yapmalarını rica ediyorum.