Bencillik yalnızlıktır. Hayat denen uzun macerada tek kalmamızın asıl sebebidir. Bencillik hayatınızdaki başarılara ve kazanımlara en büyük engeldir.

Hayat bize sunulan nimetlerle doludur. Bu nimetler bazen hevesimizi kaçıracak kötü sürprizlerle de dolu olabilir.Bazen ise bir anda bizi mutluluktan havalara uçurabilir. Hayattan beklentileriniz ne olursa size sunacağı nimetlerden alacaklarınız da o kadardır. Hayattan mutsuzluk istiyorsanız başkasını mutlu edecek bir sonuç sonrasında siz mutsuz olabilirsiniz. Hayattan mutluluk istiyorsanız başkası üzülürken siz gülebilirsiniz.

Benim için hayat nötrdür diyemem. Hayatın bana sundukları ne olursa olsun negatif veya pozitif ben içerisinden ihtiyacım olanları alır yoluma devam ederim. Yaşamak ve düzgün bir biçimde nefes almak için yapmam gerekenin bu olduğunu düşünürüm. Yanılıyor olabilir miyim? Evet, olabilirim.Benimde zaman zaman umutsuz olduğum zamanlar olmuyor değil.Ama ben olumsuz düşünmenin hiçbir zaman işe yaradığını görmedim.

Bazı insanlar hayata veda ettikten sonra başkaları tarafından hatırlanmak isterler. Ben onlardan birisiyim. İstediğim tek şey hatırlanmak ama bunu sürekli benden bahsedilsin diye istemem.Benim dilediğim basit bir istek. Bencil olmadığımın hatırlanması, ben merkezli olmadığımın bilinmesidir.

Bencillik ister kabul edin isterseniz etmeyin ama hastalıklı bir duygudur. Her zaman ben, ben ve ben demenin bir sonu yoktur. Beraberinde çok daha kötü davranış ve düşünceleri getirebilir. Bencil olduğunuz zaman kendinizi nasıl hissettiğinizi bilemem ama ben kendimi suçlu hissediyorum. Suçlu hissediyorum çünkü beraberinde yalnızlığın geleceğini biliyorum.

Başkalarıyla hepimiz iletişim kurmaya mecburuz. Bir odanın içerisinde tek başımıza hayat sürdürmek demek hayata ihanet etmek ve karşı gelmektir.Ailemiz veya arkadaşlarımız en yakın iletişim çevremiz olarak ön plana çıkar. Bu çevre içerisinde kendinizi nasıl yetiştirirseniz hayata öyle devam edersiniz. Hayatın size sunacakları da bu çevrenin içerisinde olur çünkü siz sadece hayatın sunduğu bu nimetlerden faydalanmayı seçersiniz.

Ben böyle miyim? Kendimce bencil biri değilim;ama belki de bir başkasına göre öyleyim.

Netice de kazandıklarımı başkalarıyla paylaşırım. Sadece maddi olarak değildir bu paylaşım. Aynı zamanda manevidir.En kızdığım şeyde yaptığına karşılık beklemektir. Bunu yaparsam paylaştığım şeylerin değeri azalır. Ben sadece isterim ki paylaştığım şey her ne ise değeri bilinsin. Başka bir amacım yoktur. Paylaştığınız şeylerin değeri biliniyorsa bunu anında anlarsınız. Arkadaşlarınız bunu hızlıca belli ederler.
Kendinizi en sevdiğiniz arkadaşınızın yanına koyun. Bu arkadaşınız mutluluk veya mutsuzluk anında size gelip bir şeyler anlatmak için çabalıyorsa size sırdaş olur. Paylaştıkça aranızdaki bağ kuvvetlenir. Güç kazanır. Bu durumda arkadaşın güç kazanır. Bunu yaparken böbürlenmez. Yapmam demez. Sizi bir çırpıda silip atabilmesi pek mümkün olmaz.

Geriye dönüp bir bakın. Hayata veda etmiş yakınlarınızı aklınıza getirin. Elbet içerisinden birisini diğerlerinden farklı görürsünüz. Farklı olmasının nedeni adı, sanı, yüzü, gözü, boyu veya kilosu değildir. Onu farklı yapan sizinle paylaştıklarıdır. Bencil olmayıp hayatına sizi de ortak etmiştir ve siz bu ortaklığı çok geç olmadan anlamaya başlarsınız.

Bencil insan olmaktan bu yüzden korkarım. Bencil olduğumda yalnız olacağımı bilirim. Kimseyle çok sıkı bağ kuramayacağımı da bilirim. Hep kaybeden olacağımı bilirim. Hayattan beklentilerimin aksine bencilliğin bana sunduklarını avuçlarımda bulacağımı bilirim.Ama asla paylaşmaktan vazgeçmem.Çünkü çok iyi bilirim ALLAH iyi kalpli insanlarla hep beraberdir.

Mutlu pazarlar