Yapılan bir iyiliğin karşılığında köle olmak değildir minnet, ama bu gönül borcudur, maddi ya da manevi hiç değişmez, çünkü ödenmez. Bu gün başımız paraya sıkışsa ve arkadaşımız el uzatsa belki yarın onu katıyla ödeyebiliriz, ancak ödenmiş olur mu?  Sadece madden borcumuz kalmaz, ama dünkü sıkıntımızı giderdiği bize yardım ettiği için ona daima minnettar oluruz.  Oluruz diyorum ama acaba olmalı mıyız demeliyim, artık bu duyguların çok fazla yaşandığını görmüyorum.

 İnanılmaz kırıcı ve kişiyi yaralayıcı nankörlük bütün ihtişamıyla dolaşıyor hayatımızda. (Bu aralar benim hayatımda biraz fazla yaşanıyor bu durum) Artık o kadar çığırından çıktı ki her şey, şimdi gerçek anlamda düşmüş ve bizim yardımımızla ayağa kalkmış insan, kalkar kalkmaz ilk çelmeyi bize takıyor, bırakın minnet duymayı da…

 Ya da elimizden gelen her şeyi yapıyoruz bir yerde duruyoruz, o güne kadar yaptığımız tıkandığımız noktada siliniyor ve biz yaramaz insan oluyoruz.

 Hani arkadaşını kırk yıl sırtında taşıyan adam az nefes alayım diye sırtından indirince arkadaşı sen beni ne zaman sırtına aldın ki demiş ya, işte o duygu bu duygu…  Bu hiçbir anlayışa sığmayan çok bencil tek taraflı bakışımızla belki de hep yalnız hep kendimizle yaşamak zorunda kalıyoruz.

 İyilik yap denize at halik bilmezse malik bilir atasözüne uyarak yine de bize ihtiyacı olanın yanında olmamız hiç birimize bir şey kaybettirmez, her şeye rağmen yapılan güzel şeylerin bir şekilde karşımıza geleceğine inanıyorum, belki aynı kişiden cevap alamayacağız başka bir anlamda bize ulaşacak. Şahsen ben yaptığım her iyiliği Allah için yaparım ve asla pişman olmam. Kızarım, sinirlenirim ama Allah bildiği için hemen içine bir ferahlık gelir.

 Yaşadığımız şehirde ya da başka bir şehirde bir afet meydana gelse ya da ihtiyaçlı insanlara yardım etsek karşılık mı bekleriz? Ben beklemem ve birçok insanın da beklediğini zannetmiyorum. Sergilenen dayanışma, ihtiyaç halindekine el uzatma, maddi gücü olanın madden, olmayanın manen destek olması hangimizin hoşuna gitmez?

Destek olunan hiçbir şeyi unutmamak müteşekkir olmak gerçekten kişileri büyüten yücelten duygular. Çevremizdeki herkese ihtiyacımız olabilir, hepimizin birbirinin yardımına muhtaçlığı olacaktır, kendi kendimize yetemediğimiz zamanlarda bize uzanan sıcak el hayatımızı nasıl da ısıtır…

 İyilik yapmak da bizi manen rahatlatan gece başımızı yastığa koyduğumuz vakit derin nefesler almamıza sebep olan bir eylemimiz, bu alışveriş güzel, ihtiyacı olanla yardım edenin arasında yaşanan çok özel çok derin bir zenginlik.

İyilik yapmak, destek olmak ve bunlar gibi birçok duygu bana çok büyük haz verir. Değerini bilmeyen bilmesin.

YETER Kİ ALLAH BİLSİN…