Birisine inanmanın ne anlama geldiğini herkes kalbinin derinliklerinde hisseder. Güvenilen birinin ihanetinin nasıl bir hayal kırıklığı yaratacağını hepimiz biliriz. Ancak “güven”in tanımını yapmak çok kolay değildir. Güven kavramını tanımlamak istersek kavramın karmaşıklığı ortaya çıkmaya başlar. Güven duygusu; kelimelere dökülmesi zor, elle tutulmaz, gözle görülmez soyut bir kavramdır. Ancak bu duygunun yokluğu ve varlığı kendisini hayatın her anında hissettirir.

Neden birine güveniriz de bir başkasına güvenmeyiz? Güvendiğimiz bir insana davranışımız ile güvenmediğimiz bir insana olan davranışımız neden farklılık gösterir?

Güven duygusunu yeterince açıklıkta tanımlayamasak da insan ilişkilerinin temelini bu duygu oluşturur. Güven duygusunun olmadığı hiçbir ilişki yürümez. Güven duygusu olmaksızın ne sipariş verilebilir ne hizmet anlaşması yapılabilir ne dostluk kurulabilir ne de kadın erkek beraberliği sürdürülebilir.

Güven duygusunun varlığı ile dostlukları, evlilik ilişkilerini ortaklıkları ve iş anlaşmalarını başlatmak mümkün olur. Kısacası güven duygusu iş hayatında, sosyal hayatta ve özel hayattaki her türlü ilişkinin temelindeki harçtır.

Hayatta her şeyin bir bedeli vardır, örneğin bir insanı incitmişsen ödeyeceğin bedel o insanın güvenini yitirmektir. Eğer farklı olmaktan korkuyorsan ve başka insanları taklit edip onlar gibi olmaya çalışıyorsan ödeyeceğin bedel kendine olan saygını yitirmektir.

        Bir ilişkide kendinizi karşınızdakinin yerine koyup ve onun sizi güvenilir bulup bulmayacağını düşünün. Bir insanı güvenilir bulmak için çoğunlukla şunlara ihtiyaç vardır.

● Sözünü tutmak.

● Bütünlük sergilemek (özü sözü bir olmak).

● Bir görevi yapacak yetkinlik ve beceriye sahip olmak.

● Dürüst okmak.

● Sorumluluk sahibi olmak.

      Ekip olma seminerlerinde kritik soruyu herkes bilir. "Ekibinizden kaç kişinin ipiyle kuyuya inersiniz?" Bu soruyu sormayacağım ama birine neden güvenmezsin sorusunun cevabını vereceğim. Ya tanımıyorsundur ya da çok iyi tanıyorsundur. Öyle değil mi?