Toplumun ağır yaşam şartları altında ezilmeye devam eden yurdum insanı.

        Şu köşede sizi anlık da olsa mutlu edecek ufak bir yazı yazsam ne kadar ruhumu rahatlamış hissederdim? Belki de yurdum insanından farklı olarak hekim kimliğimden dolayı bir nebze kendini refaha taşımış biri olarak sorumluluğumu yerine getirmiş olurdum. Yine sevgili yurdum insanının refaha kavuşmuş diğer kişilerine de seslenmek istiyorum: Peki ya siz; bu toplumda ezilmeye devam eden vatandaşlar için  ne yaptınız, ne yapmayı düşünüyorsunuz? Bana dokunmayan yılan bin yıl yaşasın mı diyeceksiniz?

        Bu günlerde elime hangi işi alsam toplumun yarasına nereden merhem olabilirim diye düşünüyorum. Hekim olarak değil yurdum insanı olarak. Bir hastamın önerisi ile okumaya başladığım “Dorian Gray'in Portresi” isimli kitapta konu alınan felsefi bir öğretiye takıldım. Hedonizm denilen, Sokrates’in öğrencisi Aristippos’un bir öğretisi olan bu felsefi akım Türkçede hazcılık anlamına geliyor. İnsanların eğilimlerinin haz alma, keyif alma güdüsü ile geliştiğini ve yaptıkları işlerde bir beklentilerinin ve kazancının olması mantığıyla işleyen bir akım.

        Size haz veren işler yaptığınızda ondan bir kazanım elde edecek beklenti içine girersiniz. Bu duygu beyinden dopamin maddesi denilen bir kimyasal hormonun salgılanmasına neden olur ve bu dopamin maddesi sizi o eylem için iştahlandırır, heveslendirir, arkasından endorfin denilen hormon salgılanır ve yaptığınız işten haz almaya başlarsınız. Aslında bir aktivitenin sürdürülebilirliğini sağlayan beyinsel uyarıdır bu.

       Hedonizm felsefi öğretinin özünde aslında ben güdüsü yatmaktadır. Geri döndüremeyeceğimiz anımızı bize kendimizi iyi hissettirecek uğraşlarla ve kişilerle geçirmek mantığına dayanan bu öğreti bakıldığında bencillik ilkesine uyan bir öğretidir.

        Peki sevgili yurdum insanı şimdi ben size soruyorum: Ekonominin kötüye gittiği, insan haklarının karnını doyurmaktan öteye geçilmediği ülkemde bu bencilliği hak etmiyor musunuz?

        Bu ülkede mutlu olmak için belki de ben güdüsüyle hareket edip size haz veren işlerle meşgul olmak, keyif veren insanlarla vakit geçirmek yaşama tutunmanın son çaresi olabilir.

        Sevgili yurdum insanı, benliğinizin bir tarafına sıkışmış hedonist duygularınızı açığa çıkartın ve hayattan zevk almaya bakın. İşte o zaman zor şartlar altında da olsak uzaklardan bir ümit ışığının yansımasını hep görebileceğiz. Bol hedonist düşünceli günler dilerim.