Ülke olarak, tüm dünya ülkeleri gibi zorlu bir süreçten geçtik, geçiyoruz. Dönem dönem salgınlar olsa da, bizleri bu kadar uzun süre bu şekilde etkileyen bir başka salgın görmemiştik. Bugünleri sağlıklı şekilde atlatanların sonraki nesillere anlatacakları anıları, kitaplarda yerini alacak bu salgınla ilgili tecrübeleri olacak. Gerçi ilerleyen günlerde neler görülecek, neler yaşanacak, bugünleri de arayacağımız ya da sonraki nesillerin bugünleri de arayacakları günler olacak mı, bilmiyoruz. Bekleyip göreceğiz ve bekleyecek görecekler. Günlerdir neler yapmamız, neler yapmamamız gerektiğini anlattık, her fırsatta maske, sosyal mesafe ve el hijyeninin önemine dikkat çektik ve artık duymayan kalmadı. Küçük çocuklardan ileri yaştakilere kadar herkes nasıl bulaştığını ve neler yapması gerektiğini öğrendi ama bugün geldiğimiz noktada gördük ki kimse bildiğini uygulamamış. Hala insanlar maskesiz dolaşıyor, yan yana oturuyor, kalabalık ortamlarda bulunuyor ve işin acı tarafı nelere sebep olduklarının farkına bile varamıyor. Korunulabilir hastalıklardan korunmamanın nasıl bir izahı olur bilemiyorum, bunu psikologlar ve sosyal bilimciler değerlendirebilir ama şunu biliyorum, böyle giderse daha çok kayıplarımız olacak, daha çok canımız yanacak, daha çok üzüleceğiz. Çünkü her sorumsuz davranış sadece bizi değil, karşılaştığımız herkesi, hatta hiç tanımadığımız insanları bile etkileyecek. Şikayeti olmadan hastalığı geçirenler olduğu gibi kaybettiğimiz hastalarımız da var. Yani hastalık, hiç farkında olunmaması ile ölüm arasındaki tablolardan hangisini seçerse onu oluşturuyor. Kimde ne yapacağını bilemiyoruz. Yaşla ölüm riski artıyor evet ama ileri yaştakiler gibi daha genç yaşta kaybedilen hastalar da var. Yani yaşınızın genç olması sizi etkilemeyeceği anlamına gelmiyor. Sizi etkileyebileceği gibi hasta olduğunuzu bilmeden temas ettiğiniz herkesi de etkileyebilir.  Hafta sonu açık havada oturulabilecek bir restoranın önünden geçerken arabaların park etmeye yer bulamadıkları için sırada beklediklerini, açık ve kapalı alanların tamamen dolu olduğunu, sosyal mesafeye dikkat edilmediği gibi insanların çoğunun da maskesiz olduğunu gördüm. O alanda bir kişinin pozitif yani Covid-19 taşıyor olması herkesin enfekte olacağı anlamına geliyor. Bir ara kimse sokağa çıkmazken, dışarıdan getirilenler silinmeden eve alınmazken, kimsenin evine gitmemeye ve temas etmemeye özen gösterilirken şimdi ne oldu da maskesiz ve dip dibe oturan, cafeleri ve restorantları oturacak yer bırakmayacak kadar dolduran, düğünlerde ya da eğlence mekanlarında iç içe eğlenen insanlar görmeye başladık? Hep söylediğim bir şeyi bir kere daha hatırlatmak istiyorum, salgın tek bir hasta ile başladı ve yayıldı. Dikkat edilmedikçe, önerilere uyulmadıkça, bildiklerinizi uygulamadıkça da bitmeyecek. Ya hep tedirgin ve risk alarak yaşayacağız, ya da elbirliği ile önlemlere uyarak en az zararla atlatacağız ki artık bu aşamayı da biraz geçtik. Tercih bireysel olarak değil, toplumsal olarak bizim. Maske kullanmayan, sosyal mesafeye dikkat etmeyen ve el hijyenine önem vermeyen insanları gördükçe düşündüğüm ve hissettiklerimi, işin mutfağında olan ve aylardır sabaha kadar pozitif hastalarla uğraşan bir hekim olarak ben, ne anlatabilirim, ne de yazabilirim, sadece tekrar tekrar uyarabilirim. Virüsün seçicilik özelliği olsa bu vakitten sonra uyarmak da istemem fakat ne yazık ki korunmaya çalışanların da zarar görme, sorumsuz ve cahil davranış sergileyenler yüzünden enfekte olma olasılığı bulunuyor. Şunu unutmayalım, cehalet her zaman bedel ödetir!

Güzel günler görmek dileğiyle.

Sağlıcakla kalın…