Merhabalar. Bu sabah mesai saatimin başladığı vakitte geldiğim hastanemde gün boyu işimi yaptım, bugün nöbetçi olduğum için şu an buradayım ve yarın sabah (nasip olursa) 24 saati doldurup bir sonraki gün gelmek üzere hastaneden ayrılacağım. Bu süre içerisinde yatırmış olduğum hastalarımın sorumluluğunu, 24 saatlik nöbet sonrası kullandığım 8 saatlik iznimde de mecburen taşıyacağım. Yani 24 saat uykusuz da kalsam, yatırdığım hastalarımla ilgili her gelişmeden haberdar olacağım, sorununu, sıkıntısını çözmeye çalışacağım. “Benim mesaim bitti, izinliyim, yorgunum, uykusuzum” deme şansına sahip olamayacağım. Takip ettiğim hastalarım var ise, evde istirahat ederken de, uyuduğumda da telefonumu kapatma lüksüm de olmayacak.

Bu nedenle, nöbetçi-icapçı olmadığım zamanlarda da yatan hastalarım için 7/24 hizmet vermeye devam edeceğim. Çünkü hekimim ve işimin gereği bu. Ben uykusuzum başkaları neden uyuyor, ben nöbet tutuyorum başkaları neden tutmuyor ya da benim nöbetim 24 saat, başkalarının neden daha az demenin manası olmadığını biliyorum. Aldığım tıp eğitimi, sonrasında gün aşırı nöbetler ve ertesi gün nöbet izninin olmadığı asistanlık dönemi, ardından uzmanlık ve mecburi hizmet derken geçen sürenin neler getirdiğini de biliyorum, neler götürdüğünü de. Kendimi ancak aynı meslek dahi değil, aynı branş hekimleri ile kıyaslayabileceğimi düşünüyorum.

Çünkü bu vakte kadar verilen emeklerin ne olduğunu, karşılaşılabilecek zorlukları ya da kolaylıkları ancak anlayabileceğimi zannediyorum. Kıyaslama yapılabilmesi için geçmişten o ana kadar geçilen yolların, gösterilen çabanın eşdeğer olması gerektiğine inanıyorum. Bunlardan neden bahsettim? Çünkü bir kaç gün önce sosyal medya hesaplarımdan birinde “Hekim olmak” ile başlayan ve nöbetçi ya da icapçı değilken bile gecenin yarısında “yanlışlıkla” arandığımı söylediğim, belki de kendimle dertleştiğim bir cümleme yazılan kıyaslama içerikli mesajları okudum ve son günlerde her mecrada, zannedildiği gibi olmamasına rağmen, konuşulan söylemleri duydum. Her sektörde hizmet veren, fayda sağlayan tüm mesleklere saygımın sonsuz olduğunu ve mutlaka verilen emeklerin karşılığının alınması gerektiğini düşündüğümü bir kez daha ifade ederken, hak arayışını makul ama bunu ötekileştirerek, başka bir meslek grubu ile kıyaslayarak, siz-biz tartışmasına girerek yapmayı akılcı bulmadığımı, haklı mücadeleye gölge düşürecek her davranışın ayrıştırmaktan öteye götürmeyeceğini söylemek istedim. Her bir emekçi işini, hem toplumda bir ihtiyacı karşılamak, hem de kendi ihtiyaçlarını gidermek için yani profesyonel olarak yapıyor. Ortak alanlar olsa ve birbirine ihtiyaç duyulsa da, farklı meslek grupları olarak toplum ihtiyaçları karşılanıyor. Diğerlerini bilemesem de sağlık camiasında çalışan hekiminden hemşiresine, laboratuvar çalışanından teknisyenine, bilgi işlem biriminden teknik ekibe, sekreterinden güvenliğe, santral çalışanından temizlik personeline kadar verilen emeği, fedakarlığı, çabayı çok iyi biliyorum ve ekip ruhu ile çalıştığım arkadaşlarıma teşekkür ediyorum. Dilerim her emek karşılığını bulur ve herkes mutlu olur.