Merhabalar,

Salgında neredeyse 3 ayı bitirdik. Kaybettiğimiz hocalarımız, meslektaşlarımız, sağlık sektöründe emek veren arkadaşlarımız ve hastalarımızla üzüldüğümüz günler de çok oldu (bu vesile ile onlara rahmet, yakınlarına sabır diliyorum), pek çok badire atlattıktan sonra taburcu ederken hasta ve yakınları kadar sevindiğimiz günler de..

Her gün tüm hastaları tulum, maske, gözlük ve siperlikle ter içinde, maske ve gözlükten yüzümüz sızlarken gördüğümüz ve tüm hasta ziyaretlerimizin yaklaşık 2 saati bulduğu günlük değerlendirme sırasında, her gün neden kalması gerektiğini anlatarak ikna ettiğimiz hastalarımız da oldu, sabır göstererek ikna etmeye gerek kalmadan nezaketle teşekkür eden hastalarımız da. Her bir hasta için ayrılan zaman sadece odadaki vakit değildi elbette, her gün ekran başında tahlil-tetkik, tomografi değerlendirmesi ile geçen saatler de vardı. İzolasyon süresi boyunca sabır göstererek işimizi kolaylaştıran, yoğun ve yorgun olduğumuzu hissederek yaklaşımlarıyla motive eden tüm hastalarımıza bir kez daha sonsuz teşekkürler.

Zorlu geçen bu 3 ayın sonunda bugün geldiğimiz noktada, kayıp oranı anlamında pek çok ülkeye göre iyi bir yerdeyiz. Alınan tedbirler ve bunlara uyumla ulaştığımız bu verilerde hassasiyet gösteren herkesin emeği var. Yalnız dikkat etmemiz gereken önemli bir noktayı gözardı etmemek gerek. O da şu; salgın henüz bitmedi. Evet, vaka sayımız, yoğun bakım ihtiyacı ve Covid-19’a bağlı ölümler azaldı ama halen ülkemizde yeni vakalar var ve kayıplar da mevcut.

Ev dışında geçirdiğimiz vakitlere duyulan ihtiyaç ve sosyal bir varlık olan bizlerin arkadaş, eş, dost, akrabalarımıza olan özlemimiz, normalleşme sürecinin telafi sürecine dönüşmesine neden oldu. Özellikle son 1 haftadır herkesin salgın öncesindeki gibi davrandığını, normalleşme sürecinin eskiye dönüş olarak algılandığını görüyorum. Dünyadaki salgının Çin’deki bir pazardan başladığını, ülkemize de yurtdışı bağlantılı bir vaka ile giriş yaptığını hatırlatmak istiyorum. Yani her şey bir hasta ile başladı ve tüm dünyaya yayıldı, tek bir vaka bile tedbirli davranılmaz ise aynı sürece girmemize neden olabilir.

Bulaşmada en önemli yolun damlacık dediğimiz ağızdan çıkan virüs partikülleriyle olduğunu artık herkes biliyor olmasına rağmen hâlâ kalabalık alanlarda maskesiz bulunanlar, maskeyi burun dışarda ya da çenede olacak şekilde kullananlar görüyoruz. Daha da vahimi kullanılan maskelerin yüzeylerine elle temas edilmesi ve bu maskelerin ortak kullanılan alanlara (masa üzeri, koltuklar, tezgahlar vs) bırakılması ki, yüzeyinde virüs var ise temasla bulaşmaya neden olacağından korunmayı umarken bir de hasta olmaya sebebiyet vereceği unutulmamalı.

Salgın süreçlerinde amaç sadece kendimizi korumak değildir. Tabi ki öncelik herkesin kendisi ama risk grubunda olmadığını düşündüğü için rahat davranan, önlem almayan birinin hasta olup iyileşme oranı yüksekken, bulaştırdığı bir başka kişinin yaşı, altta yatan hastalıkları nedeniyle iyileşme oranı düşük olabilir ve risk grubunda bulunabilir. Yani etrafımızda bizlerle temas halinde bulunan herkesi korumak adına tedbirli davranmak ve önlem almak zorundayız.

Maske kullanmak, el hijyenine özen göstermek ve sosyal mesafeyi korumak bir süre daha dikkat etmemiz gereken en önemli tedbirlerden olmaya devam edecek. Biraz daha sabır ve dikkatle bugünler de geçecek.

Sağlıcakla kalın..