Karadeniz sahil yolu,
Ordu-Giresun Havaalanı,
Karadeniz çevre yolu,
Giresun Limanı,
Tirebolu-Torul Yolu,
Dereli-Şebinkarahisar
Yolu ve Eğribel Tüneli,
Giresun 1. ve 2.
Organize Sanayi Bölgeleri,
Samsun-Sarp Demiryolu,
Yukarıda
sıraladıklarımız; Giresun’da gelişimin ve ekonomik kalkınmanın en önemli
unsurları ve olmazsa olmazlarıdır. Çoğu tamamlanmış ve kullanılan, bir kısmı
devam eden ve gelecekte planlanan yatırımlardır.
Ancak Giresun’un
gelişmişlik ve ekonomik kalkınmasına baktığımızda bugün için tablonun çok iç
açıcı olduğunu söylemek güç. Çok değil bundan 20 yıl önce yukarıdaki alt yapı
unsurlarının hiç birine sahip değildik. Ama ekonomik olarak çok daha güçlü ve
büyük bir Giresun söz konusuydu. Giresun’un ekonomisinde Fiskobirlik başta
olmak üzere, SEKA Kağıt Fabrikası, Sunta Fabrikası, büyüklü küçüklü onlarca
fındık kırma ve işleme fabrikaları, Un fabrikaları ve burada hatırlayamadığım
onlarca fabrikanın dumanı tütüyor ve istihdam üst seviyelerde idi. Hatta kadın
istihdamı en fazla olan illerden biriydik! Yaşı 40’ın üzerinde olanlar iyi
hatırlar; annelerimiz, hatta ninelerimizin çoğu iç hanelerden emekli idi. Bugün
kadın istihdamı açısından ise aynı şeyi söylemek zor…
Sanki bir geçiş dönemi
söz konusu!
Öncesi ve son 20 yılda
Giresun ekonomisinde çok şeylerin değiştiğini görmek ve söylemek mümkün ve
sanki bir geçiş dönemi söz konusu. 20 yılda komşu illerin ekonomisi ve gelişimi
hızlı bir ivme kazanırken Giresun için bir yerinde sayış, hatta bir geri gidiş
hissedilir şekilde görülüyor. Ancak bu sıkıntılı süreç sürekli değil ve yakın
gelecekte parametrelerin tamamen değişeceğini söylemek ve görmek mümkün.
Yanlış planlamalar ve
politikalarla özellikle ekonomik gelişim anlamında geri kalan/bırakılan
Giresun, başkenti olduğu fındık sanayisini kaybetmiş, fındık sanayisi başta
komşu illere hatta Manisa’ya kadar kaymıştır. Yine fındık üretimi batı
illerinde gelişirken Giresun’da ve Doğu Karadeniz illerinde yerinde saymış,
hatta geri gitmiştir. Mevcut sanayi kuruluşları kendini yenileyememiş,
kapatılmış ya da elden çıkarılarak adeta ekonomisi çökertilmiştir. Sanayi ve
gelişmenin en önemli alt yapısı olan ulaşım ve enerji ihtiyacı bugüne kadar hep
ihmal edilmiş/ertelenmiş ve bu durum maliyetleri yükseltmiştir. Örneğin; Giresun1.
Organize Sanayi Bölgesi, merkez milliyetçiliği gibi anlamsız bir gerekçeyle hem
coğrafi hem de alt yapısal olarak en kötü yere yapılmış, yatırımcılar
tarafından tercih edilmemiş, gelen yatırımcıları da pişman etmiştir. Ve evet
Giresun’un gelişiminin önündeki en büyük engel her zaman merkez milliyetçiliği
olmuştur diyebiliriz.
Örnekler ve
gelişememenin arkasındaki sebepler çok fazla ve bunları buraya sığdırmak güç.
Onun için önümüze ve umut vaat eden yeni gelişmelere bakmak zorundayız. Son
yirmi yılın tüm olumsuzluklarına rağmen Giresun’un ekonomik geleceği en başta
sıraladığımız unsurlardan dolayı parlak olacaktır diyebiliriz. Ulaşım sorunu
kalmayan ve devam eden yatırımların tamamlanmasıyla daha da iyileşecek olan
Giresun aradaki farkı hızla kapatacaktır. Merkez milliyetçiliğine rağmen
Bulancak’ta yükselen 2. Organize Sanayi Bölgesiyle yeniden şahlanacaktır. Başta
Savunma ve Silah Sanayi olmak üzere; fındık ve gıda sanayi, makine sanayi,
tekstil sanayisi gibi önemli alanlarda lokomotif olacaktır. Şimdiden 2 bin
kişiye istihdam sağlayan ve 5-6 bin istihdam hedeflenen Giresun 2. OSB’si gibi
atılacak doğru adımlarla ve planlamalarla Giresun ekonomik gelişimini ve
parametrelerini yeniden yükseltecek ve olumlu yönde sürdürecektir diyebiliriz…