Güne ve gündeme göre ayet...

Ziya Paşa’nın, Türkçesi; “unutkanlık insan halidir” demek olan, “Hafıza-ı beşer, nisyan ile maluldür” sözüne sığınmayanlar,  çok değil 2 yıl öncesinde ben diyeyim “siyasetin”, siz söyleyin “devletin” tepelerinde Kur’an-ı Kerim’in A’raf Suresi 179’uncu Ayeti’nin sık sık zikir edildiğini hatırlarlar. “And olsun ki, cehennem içinde birçok cin ve insan yarattık. Onların kalpleri vardır ama anlamazlar, gözleri vardır ama görmezler, kulakları vardır ama işitmezler. İşte bunlar hayvanlar gibi hatta daha sapıktırlar. İşte bunlar gafillerdir.” Hiç düşündünüz mü? O zamanlar hep hatırlanan ve hatırlatılan bu ayet, son dönemlerde neden hiç zikir edilmiyor? Adeta “güne ve gündeme göre ayet” dedirten bu konu ile ilgili size küçük bir ipucu: “...anlamazlar... görmezler... duymazlar” diyenlerden düşünün bakalım!

KORKUTANLARA...

Bir kişiyi dünya malı ve yaşantısı üzerinden korkutarak, onun aklını ve vicdanını kullanmasını önler iseniz, biliniz ki hem siz insanlıktan çıkarsınız, hem de onun insan sınıfından çıkmasına neden olursunuz.

ÖMER ASLAN'IN ARDINDAN...

Hem has adam, hem iyi bir ülkücü, hem katıksız bir Türk Milliyetçisi, hem Trabzonlu, üstüne üstlük bir de Arsinli idi Ömer Aslan. O da, “zamanlı-zamansız” değerlendirmesini yapmanın kul iradesiyle uzaktan yakından ilgisi olmadığı gerçeğinden hareketle, Aşık Veysel misali, “Benim sadık yarım kara topraktır” dedi ve “Topraktan geldiniz, toprağa döneceksiniz” gerçeği ile Hak’ka yürüdü gitti. Necip Fazıl Kısakürek’in Sakarya Türküsü’nde; “İnsan bu su misali kıvrım kıvrım akar ya” tarifine bile aldırmadı. O aklı ve vicdanı ile inandığı davada, bugünlerde kıvırmalarına mazeret üretenler gibi hiç olmadı. “Kırılırım ama eğilmem” diyerek, fiziki varlığı ile olmasa bile düşünceleri ile dimdik ayakta göçüp giderek aramızdan ayrıldı. O uçmağa erdi. Cennete koştu. Allah’a kavuştu. Bize de; “Allah rahmet eylesin” demek düştü.