“Bu konu ne köşelere sığıyor ne de yüreklere... Verilen emek, ne para ile ölçülüyor ne ömürle... Hem gelecek hem ganimet hem de nimet.

Dolayısıyla bu zenginliğe, ne duyarsız kalabilirsiniz ne de görmezden gelebilirsiniz.” Desem de, olmuyor işte, duyarsız kalınıyor.

GENÇLERİMİZİN sorunlarını ve hayallerini bir türlü ülke gündemine taşıyamıyoruz! Siyasiler kendi ikballeri için harcadıkları çabanın yarısını, gençler için göstermiyor. İş adamlarının yatırım adresleri olamadıkları gibi hayır hasenat yapmak isteyenler bile sahiplenmiyor...

GENÇLERİMİZİN geleceğimiz olduğunun, onların hayalleri ile büyüyebileceğimizin farkında bile değiliz. Bu yalnızlık sarmalında kalan gençliğimiz ise bırakın geleceklerini, önlerini dahi görebilecek durumda değil... Böyle olunca yarınlarına dair ne hayalleri ne de umutları oluyor. Sayın Meral Akşener’in dediği gibi, “H ayal kuramadıkları gibi, bizden daha yaşlı bir dile sahipler. Soruyorsunuz; ‘kader, kısmet, sağlık olsun’ diyorlar. Hepsi bir babaanne, dede lisanına sahip ”.

Bir kısmı mevcut durumlarına razı, bir kısmı ise “ KUŞ OLUP UÇMAK BU ÜLKEDEN KURTULMAK ” istiyor. Hayallerine ulaşmak için büyük uğraş veren gençlere sahip çıkılmıyor.

Ülkelerine marka olacak çalışmaların önü açılmadığı gibi bu uğurda mücadele verenlere de imkânlar sunulmuyor. Çocuklarımızla ilgili başarı anlayışımız “meslek sahibi olmaları” ile sınırlı... Küçük düşünüyor.

Küçük düşüncelerimizle de, onların düşünme, hayal kurma, üretme alanlarını sınırlıyoruz. ÖFKELİYİM! Çocuklarının her konuda destekçisi olan, cesur adımlar atmaları için hiçbir fedakârlıktan kaçınmayan bir anne olarak, bu günlerde içim buruk. Eminim benimle aynı kaderi paylaşan birçok anne baba vardır.

Çocuğumu bir başka ülkeye çalışmaya gönderirken, gencimi bu karara mecbur bırakanları, mevcut düzeni ve ortamı sorguluyorum... Ülkesi için çalışmasını, ülkesinin geleceği olmasını arzuladığımız evladımızın bir başka ülkenin geleceği olmasını, kuş olup uçmasını çaresizce izliyorum.

NE HAZİN! Evladınıza emek veriyor, onun vatanı ve milleti üzerine olan hayallerine destekçi oluyor sonrasında da, gurbetçi olmasının önüne geçemiyorsunuz. Bu evlat fen lisesi mezunu, iki farklı ülkede yüksek lisans yapmış, dört yabancı dile sahip. Bir Türk genci olarak ödül alarak, yurt dışında ülkesinden söz ettirmiş... Gel gelelim ilk ona kaldığı halde (hiçbir mazeret olmadan) ülkesinin TUBİTAK kapısından geri çevrilmiş biri...

Bu evlat ülkesinde önü açılmadığı için gidiyor. Evet, kızım gözümün bebeği “bir kuş olup uçuyor”... Bu gidiş onun isteği değil, inanın! Ben onlara hayalleriyle büyüyeceklerini öğretirken, en iyisi olma adına mücadele etmelerini öğütlerken, başarılarının ve hayallerinin bir gün imkânsızlıklara takılacağını ve de ülkesinde karşılık bulmayacağını nerden bilebilirdim.

Siz ülke yöneticileri biliyorsunuz ama yine de hatırlatayım. Gençliğe sahip çıkmak onlara yönelik ciddi yatırımlar yapmakla, ufuklarını açmakla, işsizliği kader olmaktan çıkarmakla olur. 

Gençliğine hayal kurduramayanların, ülke geleceği ile ilgili planları, programları düş ve düşünceleri olabilir mi? Bu bağlamda, yüreğimize dokunduğu, yitip giden gençliği gündeme taşıdığı için Sayın Meral Akşener’e teşekkür ediyorum. Şimdi daha UMUTLUYUZ.