Ey, bu topraklar için toprağa düşmüş asker!

Gökten ecdat inerek öpse o pak alnı değer.

Ne büyüksün ki kanın kurtarıyor Tevhid’i...

Bedri’n arslanları ancak, bu kadar şanlı idi.

Sana dar gelmeyecek makberi kimler kazsın?

‘’Gömelim gel seni tarihe’’ desem, sığmazsın.

Bugün Çanakkale Zaferi’nin 102. yıl dönümü. Yaşananlar dün gibi hafızamızda, kalbimizde. Laz’ı, Çerkez’i, Kürdü, muhaciri tüm ulus omuz omuza vererek bayrak uğruna, vatan uğruna, bir karış toprak uğruna seve seve canlarını verdiler. Ruhları şad, mekanları cennet olsun.

Tüm şehitlerimizi rahmetle anıyoruz.

Şu Boğaz Harbi nedir? Var mı ki dünyada eşi?

En keşif orduların yükleniyor dördü beşi,

Tepeden yol bulacak geçmek için Marmara’ya

Kaç donanmayla sarılmış ufacık bir karaya

Ne hayasızca bir yığınak ki ufuklar kapalı!

Nerde-gösterdiği vahşetle- ‘’bu: bir AVRUPALI!’’

Dedirir: yırtıcı, his yoksulu, sırtlan kümesi,

Varsa gelmiş, açılıp hapishanesi, yahut kafesi!

Eski Dünya, Yeni Dünya, insanoğlunun bütün kavimleri

Kaynıyor kum gibi tufan gibi mahşer mahşer...

Aslınızı, özünüzü dile getirmiş.

Ne güzel demiş... Mehmet Akif Ersoy.

Avrupalı dün de bugün de aynı.

Ne demiş atalarımız: ‘’Kişi yedisinde neyse yetmişinde de odur.”

Şer odaklarının hiçbiri bu ülkenin ne Osmanlı ruhunu ne de Çanakkale ruhunu yıkamaz, yıkamayacaktır da.

Bakınız! 15 Temmuz 2016...