UNICEF'ten yapılan yazılı açıklamada, Lübnan'da bir milyonu mülteci olmak üzere dört milyondan fazla insanın güvenli içme suyuna erişimini kaybetme riskiyle karşı karşıya olduğu kaydedildi.

Ülkenin farklı yerlerindeki su pompalama istasyonunun çoğunun dört ila altı hafta içinde aşamalı olarak duracağı aktarılan açıklamada, ülke nüfusunun yüzde 71'inden fazlasına tekabül eden yaklaşık 4 milyon insanın suya erişememe tehlikesiyle karşı karşıya olduğu belirtildi.

Lübnan'daki su dağıtım şebekesinin bakım onarım masraflarını döviz cinsinden ödeyemediği için çalışamadığı dile getirilen açıklamada, elektrik şebekesinin çökmesi ve yüksek yakıt maliyetinin de su pompalama istasyonlarının durmasına neden olan sebepler arasında yer aldığına işaret edildi.

Lübnan'daki ekonomik ve siyasi kriz

Farklı din ve mezheplere dayalı siyasi bölünmeler açısından oldukça kırılgan bir yapıya sahip Lübnan ekonomisi, 1975-1990 yıllarındaki iç savaştan bu yana en büyük krizi yaşıyor.

Beyrut Limanı'nda Ağustos 2020'de meydana gelen büyük patlama Lübnan'daki ekonomik sıkıntıları artırdı ve yeni bir hükümet krizi doğurdu.

Başbakan Hassan Diyab hükümeti, patlama sonrası gelen tepkiler üzerine 10 Ağustos 2020'de istifa etti ancak siyasi gruplar arasında yaşanan anlaşmazlıklar nedeniyle ülkede aylardır yeni hükümet kurulamadı.

Siyasi güçleri ve yöneticileri ülkedeki ekonomik krizin nedeni olarak gören halk, uzun yıllardır iktidarı paylaşan mezhepsel siyasi partilerin yer almadığı, teknokratlardan oluşan küçültülmüş bir hükümetin kurulmasını talep ediyor.