Her ikisi de Trabzonlu, her ikisi de İstanbul'da Belediye Başkanı. Hasan Akgün, Küçükçekmece'de; Ekrem İmanoğlu Beylikdüzü'nde. CHP'nin "Kardeş Belediyeler Projesi" kapsamında, ANAP döneminden yakından tanıdığımız Hasan İmamoğlu'nun oğlu Ekrem İmamoğlu'nun, Trabzon Düzköy Belediyesi ile olan kardeşliğine şahitlik etmek için davetine icabet ettik. Davette "Trabzonsporluların çok olduğu yer" diye tarif ettiği Malatya doğumlu CHP Genel Başkan Yardımcısı Veli Ağbaba da vardı.

*

Hasan Akgün, bizim kuşağın çok iyi hatırladığı, 1980 öncesi İstanbul Belediye Başkanı Aytekin Kotil'in yanında başladığı başkan yardımcılığını, uzmanlık alanı da olan yerel yönetimler hesabına Küçükçekmece'de Belediye Başkanı olarak sürdürüyor. Hem de, "Son 5 yılda bana 180 kere müfettiş gönderdiler. Ama bir şey bulamadılar" açıklamasını yaptıktan sonra, "Bizi en çok ayrıştıran, ötekileştiren bu dönem oldu" demesi yok mu? Aklıma, geçen (10 Nisan) Cuma günü cuma namazında okunan hutbenin bir bölümü gelmedi değil: "Efendimiz, ötekileştirme, dışlama, hor görüp, ayıplama, toplumun değerlerinden başka değer benimseyene hayat hakkı tanımama gibi insanca yaşamın önündeki engelleri kaldırmak için müstesna bir çaba gösterdi."

*

Beylikdüzü Belediye Başkanlığı'na seçilmeden önce 4.5 yıl ilçe başkanı olarak görev yapıp, delegelerin katıldığı ön seçimle sandıktan önce aday, sonra belediye başkanı olarak çıkan Ekrem İmamoğlu'nun "Sandığın vicdanı çok değerlidir. Ön seçimin Türkiye'nin geneline yayılmasını diliyorum" deyişindeki samimiyet, birilerinin saklanan gizlenen temayül yoklamalarını ve göstermelik STK oy kullanmalarını hatırlatmadı değil.

*

Söz döndü dolaştı, gelmesi gereken yere ulaştı. Ve de, Sayın İmamoğlu'nun, bana göre bu şehrin geçmişini bilip, bugününü yaşayan herkese tercüman olan; "Trabzon eski Trabzon değil. O eski ruh yok, sıkıntısı çok. Böyle giderse de, eskisi gibi sanatçıların, sporcuların çıkabileceğini düşünmüyorum" söylemine katılmamak mümkün mü? Hele hele, "Üreten Türkiye'den tüketen Türkiye'ye dönüştük. Gerçek manada üretmeden zengin olan ülke var mı?" diye sorup, ardına da, "Trabzon örnektir ve önemlidir.

Çünkü Trabzon değişirse, Türkiye de değişir" diye ilave etmesi yok mu, Volkan Konak'ın, "Trabzon, Türkiye'nin T'sidir" demekle, neyi anlatmak istediğini bir kere daha derin derin düşündüm. TİYATROYU YAPMADAN YIKACAK ADAMIN!.. 1985'te, bırakın basın mensubu kimliğimi, kol gücü ile bile ilk müdür Erhan Gökgücü'yle birlikte çalışarak, kuruluşuna emek verdiğimiz Trabzon Devlet Tiyatrosu binasının yıkılmasından söz edilmesi karşısında, ilk aklıma gelen; "Tiyatroya yeni bir bina yapmadan yıkacak adamın alnını karışlarım" demek oldu.

Trabzon halkı ve sanat adına da "Bina yapmadan yıkacak olanın kafasına Trabzon'u yıkmak da boynumuzun borcudur" diye yazayım mı, yazmayayım mı diye de hiç tereddüt etmedim. Ama, yazmadan önce de Trabzon Büyükşehir Belediye Başkanı Orhan Fevzi Gümrükçüoğlu'nu arayıp, TDT'yi daha kullanışlı bir binaya kavuşturmadan eski binayı yıkmanın söz konusu olmadığını de teyit ettirdim. O zaman sorun yok. Bana göre de yeni ve gerçek manada tiyatro olarak projelendirilmiş yeni bir bina şart. Bir de TDT Müdürü sevgili Birkan Görgün'ün de dediği gibi; eski opera binasını andırır ise, böyle yıkıma karşı çıkmak hiç doğru değildir.